Artykuł do broszury na temat tzw. „kwestii krwi”

14 listopada 2012 by redoctobermsz 27 Komentarzy

Spożywanie mięsa niewykrwawionych zwierząt jest w Prawie Bożym zabronione (Rodzaju 9:4; Kapłańska 3:17; 7:26-27; 19:26a; Powtórzonego Prawa 12:16,23-25, Dzieje 21:25). 
Chodzi tu o symboliczne uszanowanie życia, którego dawcą jest Bóg. Krew jako płyn ustrojowy, który symbolizował życie, należało wylać (zwrócić dawcy życia). 
Czy była to jednak reguła bezwarunkowa? Stanowczo NIE – istniały okoliczności, które uchylały ten zakaz. Chodzi o sytuacje związane z utratą życia – na przykład w obliczu śmierci głodowej. Prawo Boże zezwalało wówczas jednostce na podjęcie indywidualnej decyzji. Wszyscy znamy przykład Dawida – kiedy groziła mu śmierć głodowa, jadł chleby pokładne, które spożywać mogli tylko kapłani (Mat 12:3-4). Dawid w obliczu śmierci głodowej złamał prawo Boże, a jednak Bóg w imię wyższych celów – a takim jest RATOWANIE ŻYCIA – nie ukarał go. Życie musi być cenniejsze niż jego symbol – tak jak ukochana osoba jest ważniejsza od zdjęcia tej osoby. Naturalnie nie pozwolilibyśmy sobie na profancję fotografii kogoś, kogo kochamy, ale daleko ważniejsza jest osoba niż jej podobizna. …

To uzasadnienie jest logiczne, a także uwypukla miłosierdzie Boże. W Biblii znajdujemy przykłady potwierdzające, że Izraelici jedli mięso z krwią, a mimo to Bóg okazywał im miłosierdzie, odstępując od wymierzenia kary (1 Sam. 14:31-35 ).
W uzasadnionych okolicznościach Izraelita miał prawo spożyć niewykrwawione zwierzę. Musiał jedynie dokonać rytualnego oczyszczenia. Jeden z przykładów znajdziemy w Księdze Kapłańskiej 17:15

Jeżeli ktoś, jakaś dusza – czy to rodowity mieszkaniec, czy też osiadły przybysz – zje jakąś padlinę lub coś rozszarpanego przez dzikie zwierzę, to wypierze swe szaty i wykąpie się w wodzie, i będzie nieczysty aż do wieczora; potem będzie czysty (PNŚ)

.Syn Boży potwierdził, że istnieją okoliczności, kiedy miłosierdzie Boże stoi wyżej niż sztywne przepisy. Można o tym przeczytać w Mat. 12:5-7.

Albo czy nie czytaliście w Prawie, że w sabaty kapłani w świątyni tak traktują sabat, jak gdyby nie był święty, a pozostają niewinni? Ale mówię wam, że tu jest coś większego niż świątynia. Gdybyście jednak zrozumieli, co to znaczy: 'Miłosierdzia chcę, a nie ofiary', nie potępilibyście niewinnych. (PNŚ)

Zgodnie z tym, Chrystus nie potępił kobiety z krwotokiem, która przez swój dotyk uczyniła go rytualnie nieczystym. Wręcz przeciwnie, skrytykował faryzeuszy za ich sztywną postawę.
Pismo Święte przyrównuje miłość Bożą do uczuć kobiety litującej się nad własnym niemowlęciem – nadrzędnym celem jest tutaj dobro dziecka. Matkę, która postępowałaby w sposób sztywny i rygorystyczny, uznalibyśmy za wyrodną. Czyżby Ojcu Miłosierdzia brakowało uczuć, które posiada każda matka? Dlaczego więc użył takiego porównania? W ten sposób przeczyłby sam sobie! Przecież w Psalmie 103:13-14 natchnął psalmistę, aby napisał o Nim to, o czym powyżej czytaliśmy.
Wezwanie:

 "miłosierdzia bardziej pragnę niż ofiary"

, przewija się w tej czy innej wersji poprzez całe Pismo Święte, bo jest zgodne z osobowością Boga, który nie oczekuje od nas więcej, niż w rozsądnej mierze możemy zrobić. W szczególny sposób odnosi się to do czynnego współczucia i okazywania życzliwych względów innym.
Bóg ustanowił prawo dla człowieka, a nie odwrotnie! Jeśli by godziło w dobro człowieka, straciłoby swoją wartość. Chroni więc życie człowieka jako bezcenną wartość. W swoim miłosierdziu Bóg nie każe nam składać naszego życia na ofiarę dla Niego, gdyż to Chrystus złożył doskonałą ofiarę za wszystkich raz na zawsze!Ważne by rozumieć ducha Prawa a nie tylko jego literę i umieć dostrzegać jak w przeszłości zgodnie z tym rozumieniem, gdyż jest jego twórcą, postępował Bóg i do dziś postępuje.

Abraham będąc w Egipcie w stanie zagrożenia powiedział ze jego żona jest siostrą, Samson gdy był głodny skorzystał z miodu który był z ula pszczół znajdującego się na padlinie nieczystego niedźwiedzia. Mało tego jeszcze ten miód dal rodzicom do jedzenia. Dawid cudzołożył i posunął się do morderstwa, pomimo tego o tych osobach czytamy w Liście do Hebrajczyków 11;33 że wszyscy oni prowadzili do prawości /nie zostali ukarani zgodnie z prawem/ z omówionych przykładów biblijnych wynika ze Bóg w różnych okresach udzielał odmiennych wskazówek, nie znaczy to jednak ze zmienił zdanie, raczej reaguje na potrzeby poszczególnych jednostek znajdujących się w rozmaitych sytuacjach.

Podobnie jest i dzisiaj, podejmuje stosowne kroki, by zminimalizować negatywne następstwa. Przykładem jest przypowieść zawarta w Łukasza 16: 5-8. ukazująca szafarza, który dług współbraci czyni mniejszym. W jawnym przeciwieństwie do tak zaleconego wzoru przewodnika duchowego jest postawa ludzi którzy nad interpretują Słowo Boże począwszy od Saula skończywszy na dzisiejszych "uczonych w piśmie" /Saul nałożył swoje prawo – jedzenie z krwią/. Jeżeli interpretuje się na sposób ludzki to nasuwają się poważne wątpliwości co do przesłanek na których oparli swe rozumowania /Hbr 4:12 " Bo słowo Boże jest żywe i oddziałuje z mocą, i jest ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, i przenika aż do rozdzielenia duszy i ducha, a także stawów i ich szpiku, i jest zdolne rozeznać myśli i zamiary serca./
Sposób przedstawiania symbolu krwi przez Świadków Jehowy jest niejasny i nieudolny, ukierunkowany do miana dogmatu. Poniższa broszura przedstawia na jak kruchych podstawach opiera się ten dogmat, jego twórcy pominęli szczegóły które nie pasowały do tego co chcieli udowodnić, uniknęli bliższego zbadania podstawy moralnej i nie zwrócili bacznej uwagi na miłosierdzie Boże. Przypominali ludzi którzy zamykają umysł na dowody biblijne a nawet nie chcą wysłuchiwać odmiennych opinii, postawa taka jest wygodna gdy się nie chce zmieniać poglądów nawet wtedy kiedy są oparte na Słowie Bożym, dogmat o zakazie transfuzji krwi powstał na zasadzie powstawania raf koralowych.
Nie jest dziełem jednego człowieka lecz grupy ludzi z których większość nie żyje, dlatego tak ciężko o zmiany. Śmierć twórców dogmatu nadaje im znamiona nieśmiertelnych, zwłaszcza gdy cieszyli się wielkim autorytetem, a wiadomo ze martwy człowiek nie może dokonać korekt swoich poglądów, czy to pod wpływem odkryć czy tez nowych argumentów a podważanie to jak podcinanie korzeni co zamurowuje go w sztywnych tradycjach oraz rytuałach wymyślonych przez człowieka. Takie postępowanie godzi w dobre imię Boga , przypisując mu okrutne cechy, takie traktowanie zniesławia naszego Stwórcę. Słowo Boże demaskuje fałszywe poglądy mądrości ludzkiej.
Bóg nie wystosował przykazań które byłyby dla nas nie do uniesienia. Nigdy by nie wkładał na nasze barki ciężkiego brzemienia. Jesteśmy pewni, że te prawa są dla naszego dobra. Tkliwe współczucie Boga ma swe odzwierciedlenie w prawie, które nam przekazał przez swojego Syna: "miłuj swego bliźniego jak samego siebie". Stosowanie się do tych wymagań sprawia nam radość. Owe wymagania nie są tak trudne abyśmy nie mogli im sprostać. 1 Jana 5;3.
Nie oczekuje od nas więcej niż w rozsądnej mierze możemy uczynić. Ponadto Bóg dostosował wskazówki do indywidualnych sytuacji i potrzeb, pozwalając ominąć zagrożenia. Jeśli chodzi o
umiejętność rozwiązywania problemów, nie możemy równać się z Bogiem, natomiast możemy naśladować sposób w jaki on do nich podchodzi.
Dlatego uwzględnia on okoliczności wyjątkowe, gdyż życie jest niezmiernie skomplikowane i są sytuacje, w których ważniejsze jest miłosierdzie i współczucie niż ofiary i bezkompromisowość! Szczególnie jeśli w grę wchodzi zagrożenie samego życia.
Grzegorz Pawłowski