Zgodnie z zapowiedzią publikuję przetłumaczony artykuł autorstwa Ka rola, który publikuje m.in. na swoim kanale Youtube,
http://www.youtube.com/channel/UCrbDK0rpMta34nEzS2hinkQ
serię pod tytułem
„Real Jerusalem Judea is Europe” [Prawdziwa Jerozolima Judea to Europa]
Elar
Biblijny opis Ziemi Obiecanej; księga Powtórzonego Prawa 8:7-9
7 Albowiem Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi pięknej, ziemi obfitującej w potoki, źródła i strumienie, które tryskają w dolinie oraz na górze – 8 do ziemi pszenicy, jęczmienia, winorośli, drzewa figowego i granatowego – do ziemi oliwek, oliwy i miodu –9 do ziemi, gdzie nie odczuwając niedostatku, nasycisz się chlebem, gdzie ci niczego nie zabraknie – do ziemi, której kamienie zawierają żelazo, a z jej gór wydobywa się miedź. [Biblia Tysiąclecia]
7 Gdyż Pan, Bóg twój, wprowadza cię do ziemi pięknej, do ziemi, gdzie bystre rzeki i źródła tryskają w dolinie i na górze; 8 Do ziemi pszenicy, jęczmienia, winnej latorośli, drzewa figowego i drzewa granatu, do ziemi drzewa oliwnego, oliwy i miodu; 9 Do ziemi, w której bez ograniczeń będziesz spożywał chleb i niczego ci nie będzie brakować, do ziemi, której kamienie są z żelaza i z której gór będziesz wydobywał miedź; [Biblia Warszawska]
Czy to wygląda chociażby podobnie do biblijnego opisu? Co stało się z ziemią opisaną w Biblii? Jeżeli prawdziwy Naród Wybrany wrócił do swojej ojczyzny dlaczego nie ma ona swojego dawnego piękna i żyzności? Przyjrzymy się z bliska terenom ‚Izraela’, jego domniemanym błogosławieństwie od Boga, który pomógł Swojemu narodowi sprawić aby pustynia… ‚rozkwitła’ na nowo.
Bądź też być może jest to po prostu zaawansowana i strasznie droga technologia połączona z przebiegłością i pewnymi, odpowiednimi modyfikacjami biblijnymi?
Ziemia Obiecana zamieniona w pustynię?
Jest wiele wersetów, które ukazują zmianę ziemi mlekiem i miodem płynącej w pustynię z powodu klątwy i kary od Boga z powodu bałwochwalstwa i nieposłuszeństwa Jego narodu. Bóg zdecydował się jednak przebaczyć Swojemu narodowi i zebrać go z powrotem w ziemi, którą opuścili, a która została zamieniona w pustkowie. Zaczął również im błogosławić ponownie tak aby pustynia stała się ponownie żyzną ziemią, jak to czytamy w Izajasza 32:15
dopisek autora: to oczywiście znamy z syjonistycznych kłamstw, przynajmniej sporo Polaków wie o tym, że Izrael to kłamliwy twór, który…zajął tzw. prawdziwą ziemię obiecaną, twierdzą jednocześnie, że wypełnienie proroctwa o jej ‚odnowieniu’ to dopiero przyszłość. Jeśli chodzi o anglojęzyczny internet, dla którego przeznaczony był ten artykuł pierwotnie, większość osób uważa powrót ‚narodu wybranego’ do Ziemi Obiecanej za absolutną prawdę. Wypełnienie proroctwa o ‚odnowie’ ziemi obiecanej jest dla nich również…bezdyskusyjne 🙂
księga Izajasza 32:15
15 Wreszcie zostanie wylany na nas Duch z wysokości. Wtedy pustynia stanie się sadem, a sad za las uważany będzie. [Biblia Tysiąclecia]
15 Aż będzie wylany na nas Duch z wysokości. Wtedy pustynia stanie się urodzajnym polem, a urodzajne pole będzie uważane za las. [Biblia Warszawska]
Inne tłumaczenia: https://www.biblegateway.com/verse/en/Isaiah%2032:15
“When many Jewish people returned to the Promised Land in 1800s it was dry and barren. Today more than half of Israel is still desert. But as the Bible says, Israelis are finding unique ways to make the desert bloom and prosper.”
„Kiedy Żydzi powrócili do Ziemi Obiecanej w 1800 r, była ona sucha i jałowa. Dzisaj więcej niż połowa Izraela wciąż pozostaje pustynią. Jednak jak Biblia mówi, Izraelici znajdują szczególne sposoby aby sprawić by pustynia zakwitła i prosperowała.”
Źródło: http://www.cbn.com/cbnnews/insideisrael/2014/May/Israelis-Use-Technology-to-Make-the-Desert-Bloom/ Jeżeli Naród Wybrany Boga wrócił do swojej ojczyzny, dlaczego więcej niż 50% Ziemi Obiecanej wciąż pozostaje pustynią? Bóg miał pobłogosławić ich w pełni ponownie, ale jak zobaczymy później wygląda na to, że jest z tym wiele problemów.
Najpierw sprawdźmy werset Izajasza 32:15, ale w Septuagincie
15 until the Spirit shall come upon you from on high, and Chermel shall be desert, and Chermel shall be counted for a forest. [LXX tłumaczenie Brentona]
15 aż Duch zejdzie na was z wysokości i Chermel będzie pustynią (pustkowiem) i Chermel będzie uznane za las. [LXX Brentona, tłumaczenie własne]
Tutaj mamy całkowicie inne znaczenie tego wersetu. W masoreckich tekstach Chermel [ http://en.wikipedia.org/wiki/Carmel_(biblical_settlement) ; http://pl.wikipedia.org/wiki/Góra_Karmel%5D został zamieniony w żyzne pole. Karmel zostało zniszczone i zaczęło być uważane za… las. Ponieważ po jego zniszczeniu nie pozostał żaden ślad dawnej osady, a las wyrósł na zgliszczach dawnego miast. [inny przykład z historii – Czarnobyl] W części 2 błędnie wywnioskowałem, że zmiana w Jeremiasza 4:26 w porównaniu do Septuaginty została uczyniona do legalizacji środowiska dzisiejszego Izraela.
Właściwe wyjaśnienie jednak jest takie, że zostało to uczynione aby usprawiedliwić środowisko ‚Ziemi Obiecanej’, które zostało napotkane przez Żydów kiedy zaczęli ‚wracać’ do ‚swojej ziemi’. Musieli wytłumaczyć dlaczego niegdyś żyzna i owocna ziemia stała się pustynią, a w efekcie zmanipulowali Biblię. Od tego momentu i dalej, rozpoczęli swoje kosztowne zmagania z naturą aby uczynić teren, który wybrali dla swojego fałszywego powrotu, zgodnym z Biblijnym sprawozdaniem. Ponieważ doskonale wiedzieli, że…
Prawdziwa Ziemia Obiecana NIGDY się nie zmieniła.
księga Jeremiasza 4:26
26 Spojrzałem – oto ziemia urodzajna stała się pustynią, wszystkie miasta uległy zniszczeniu przed Panem, wobec Jego palącego gniewu. [Biblia Tysiąclecia]
26 Spojrzałem – a oto pole urodzajne stało się pustynią, a wszystkie jego miasta zburzone przed Panem przez żar jego gniewu. [Biblia Warszawska]
Sprawozdanie Septuaginty:
26 I saw, and, behold, Carmel was desert, and all the cities were burnt with fire at the presence of the Lord, and at the presence of his fierce anger they were utterly destroyed. [LXX tłumaczenie Brentona]
26 Spojrzałem – a oto Karmel stał się pustynią (pustkowiem), a wszystkie miasta zostały spalone ogniem przed obecnością Pana i przed obecnością Jego zaciekłego gniewu zostali całkowicie zniszczeni. [LXX Brentona, tłumaczenie własne]
Po pierwsze: nie jest to dłużej urodzajne pole, ale Chermel/Karmel wcześniej wykazany u Izajasza „Karmel był pustynią” znaczy – stał się opustoszały, niezamieszkały. Była to osada, która stała się niezamieszkana, nie żyzna ‚Ziemia Obiecana’, która zamieniła się w piaszczystą pustynię.
Kto sprawił, że pustynia rozkwitła?
„Kraj [Palestyna] był w większości pustą pustynią z kilkoma jedynie wysepkami osad Arabów; a Izraelska uprawiana ziemia była faktycznie wydarta z bagna i pustkowia.” – Shimon Peres (były Izraelski Minister Informacji) „Było to tylko po tym jak Syjoniści ‚sprawili, że pustynia rozkwitła’, że ‚oni [Palestyńczycy] zainteresowali się odebraniem jej od nas’.” – Levi Eshkol (były Premier Izraela)
Żródło: http://www.jstor.org/discover/10.2307/2536511?uid=3738840&uid=2&uid=4&sid=21104379908543
Palestyńskie rolnictwo i ziemia
Typowa Syjonistyczna, historyczna fabrykacja, wciąż rozpowszechniana do dziś, jest taka, że ‚Izraelici sprawili, że pustynia (Palestyna) zakwitła”. Palestyna, według tej opowieści, była okropnym, jałowym miejscem aż europejscy Żydzi przybyli tutaj ze swoją nadrzędną technologią i wiedzą, i sprawili, że rozkwitła. To miało miejsce tylko wtedy, jak niestworzona historia ciągnie dalej, że ci biedni Arabowie przybyli (z innych krajów oczywiście) w poszukiwaniu pracy w tej nowej, zielonej i kwitnącej ziemi. (…)
Źródło: http://www.middleeasteye.net/essays/stealing-palestine-study-historical-and-cultural-theft
Żydzi zgodnie twierdzą, że Palestyna była zupełnym pustkowiem zanim ‚oni przybyli’ do ‚Ziemi Obiecanej’. To zgadzałoby się z ich wizją bycia Narodem Wybranym, który powrócił do swojej ojczyzny po tym jak Bóg zdecydował zebrać ich ponownie ze wszystkich narodów.
Zdecydowali, że najlepszym pomysłem byłoby stworzyć jednomyślny obraz niegdyś żyznej ziemi, która stała się pustkowiem, jak zostało to również fałszywie wpisane w tłumaczenia Biblii. Niestety dla nich, historia i badania ukazują, że nie cały teren, wybrany przez nich na swoją ojczyznę, był całkowicie jałowy. Było to jednak oczywiste, że chcieli to ukryć.Rdzenni mieszkańcy wiedzieli jak wykorzystać niektóre grunty, które miały wystarczająco dobrą glebę do uprawy. Dzięki ich ciężkiej pracy zdołali oni wyciągnąć co najlepsze z tego co oferowała im natura.
W grudniu 1945 r. i styczniu 1946 r. rzeczoznawcy brytyjskiego mandatu wykonali obszerne badanie Palestyny w wsparciu z pracą Specjalnego Komitetu Narodów Zjednoczonych w Palestynie. Rezultaty zostały opublikowane w Badaniu Palestyny, które zostało zeskanowane i udostępnione online przez Palestine Remebered; wszystkie 1300 stron można przeczytać tutaj http://www.palestineremembered.com/Acre/Books/Story831.html.
Jednym z zagadnień badanych w Badaniu Palestyny jest wykorzystanie ziemi; szczególnie, które uprawy były wiodącymi produktami rolnymi w Palestynie pod koniec brytyjskiego mandatu, oraz które gospodarstwa je prowadziły. Tak więc, zgodnie z Badaniem Palestyny, kto tak naprawdę sprawił, że pola jęczmienia w Berszeba zakwitły? Badanie brytyjskiego rządu wykazało, że w 1944-1945 Palestyńscy rolnicy produkowali około 210 tysięcy ton zboża. Około 194,3 tysięcy ton tego zboża było uprawiane w palestyńskich gospodarstwach; około 16 tysięcy było uprawiane w żydowskich gospodarstwach. Źródło: http://www.thejc.com/blogpost/palestinians-made-desert-bloom-israelis-got-there Więcej informacji: http://www.wideasleepinamerica.com/2011/06/operation-desert-bloom-zionist-myth.html
Masowa imigracja Żydów stopniowo wyparła Palestyńczyków z ich terytorium. W 1851 r. było 327 tysięcy Palestyńczyków (tak słowo ‚Filistyni’ było obecne wtedy) i innych nie-Żydów i tylko 13 tysięcy Żydów. W 1925 r. po dekadach zdeterminowanej żydowskiej imigracji, było nieco ponad 100 tysięcy Żydów, oraz 765 tysięcy w większości Palestyńczyków, nie-Żydów w brytyjskim mandacie Palestyny(…) Palestyńska populacja urosła ze względu na gwałtowny wzrost populacji, nie z powodu imigracji, która była mało znacząca.
Typowe twierdzenie że Jerozolima, była w większości żydowska w pewnym momencie w 19-tym wieku jest bezpodstawne. Jerusalem było małym miasteczkiem w 1851 r., a wielu pobożnych lub biednych starszych Żydów ze wschodniej Europy i z innych miejsc szukali odpoczynku tutaj ze względu na datki, które by ich wspierały Sprawdź także: http://www.juancole.com/2010/03/map-story-of-palestinian-nationhood.html
Co z samym Izraelem?
Czy przypomina on Ziemię Obiecaną? Raz jeszcze zasięg ‚Ziemi Obiecanej’.
Spójrzmy na pewne fakty. Polecam pobrać i sprawdzić tą broszurę: http://www.moag.gov.il/agri/files/Israel’s_Agriculture_Booklet.pdf
Nagłówek po lewej jest z 8-mej strony broszury, a prawy z 18-tej strony.
Susza ? Kurczące się zapasy wody ? Możemy przeczytać od 18-tej strony nawet, że: Woda jest uznana za narodowy kapitał chroniony przez prawo. Użytkownicy otrzymują roczną kwotację od urzędu zarządzającym zapasami wody. Cały zapas wody jest mierzony, a różni konsumenci są obciążani rachunkiem w zależności od zużycia i jakości wody.(…)
Cóż, to brzmi zupełnie jak Boża opieka o Jego ‚NAród Wybrany’. On z pewnością upewnia się żeby Jego ludowi nie brakowało niczego, cokolwiek by potrzebował. Urodzajna ziemia w całej okazałości! Ale idźmy dalej.
Rolnictwo Izraela praktycznie by nie istniało gdyby nie nawadnianie. Innymi słowy: w innym wypadku niewiele by urosło. Izrael ma jeden z najbardziej zaawansowanych systemów nawadniania na świecie.
60 % powierzchni Izraela jest pokryte pustyniami.
Pustynia Negev składa się z około 12 tysięcy kilometrów kwadratowych (4 633 mil kwadratowych), więcej niż połowa całej powierzchni Izraela. Jak populacja Izraela rośnie, w jego centralnym regionie brakuje miejsca. Pustynia Negev jest ogromnym rezerwuarem ziemi czekającym na rozwój – przedstawia 60% powierzchni ziem Izraela, ale jest domem jedynie 8% populacji. Schemat JNFu jest dalekosiężnym planem zapewnienia pomyślności i bezpieczeństwa dla ziemi i ludzi Izraela.
Źródło: http://www.wrmea.org/wrmea-archives/317-washington-report-archives-2006-2010/march-2008/5624- bringing-life-to-the-desert-israels-master-plan-for-dispossession-in-the-negev.html
Strona 30 broszury:
Od pustyni do rolniczej oazy: Izraelscy eksperci w regionie Arava Dwie trzecie państwa Izrael jest określone jako jałowe lub pół-jałowe. Południowy region Izraela jest pustynią nazwaną Negev. Pustynia Negev i podzielona na wiele regionów, które różnią się klimatycznie, topograficznie oraz warunkami gleby. Północne Negev, zachodnie Negev, wyżyny Negev i Arava są głównymi regionami, które ze wszystkich doświadczają małych i porozrzucanych opadów deszczu podczas ograniczonego okresu zimą.
58 % uprawianej ziemi musi być nawadniana. Inaczej nic by tam nie urosło.
Co z lasami?
Cóż…
Lasy Izraela Tylko 3,7% powierzchni Izraela jest pokryte lasami, tak naturalnymi i utworzonymi przez człowieka. Śródziemnomorski klimat jest obecny w około 40% powierzchni Izraela. Około 70% utworzonych przez człowieka lasów występuje w regionach o takim klimacie. Nie ma wiele terenów leśnych w Izraelu w porównaniu z innymi krajami w klimacie Śródziemnomorskim. Większość lasów w Izraelu była sadzona po długim okresie wysiłków zalesiania, wykonanym przez mandat brytyjskiego rządu. Kiedy Izrael zdobył swoją niepodległość w 1949 r., rząd dosadził więcej drzew. Izraelski rząd jest odpowiedzialny za sadzenie i nadzorowanie wszystkich sztucznie stworzonych lasów, Obywatele są także zobowiązani do redukcji, ponownego wykorzystywania i recyklingu swoich produktów, które są tworzone z drzew, jako część wysiłków konserwatorskich.
WNIOSEK: Poprzez manipulację wersetami Biblijnymi i próby ukrycia faktów historycznych, zalegalizowano ‚powrót’ „narodu wybranego”, do fałszywej „ziemi obiecanej”, która nigdy nią nie była , nie jest i nie będzie prawdziwą Ziemią Obiecaną, a która w rzeczywistości wygląda tak:
Źródło: http://israelbraden2.blogspot.com/2007_03_01_archive.html Do zobaczenia w następnej części 🙂
Uzupełnienie:
Powyższy tekst jest bezpośrednim tłumaczeniem z języka angielskiego. Czytelnicy anglojęzyczni nie są aż tak dobrze zorientowani co do syjonistycznych kłamstw dotyczących ‚narodu wybranego’ dlatego powyższy tekst nawet w takiej formie jest dla nich niemałym szokiem. Co do naszego kraju i tzw. ‚obudzonych’i ‚świadomych’ z pewnego forum ta wiedza jest dużo większa. Oczywiście twierdzą oni, co nie podlega absolutnej dyskusji, że dzisiejszy Izrael to syjonistyczny, demoniczny twór, który nie ma nic wspólnego z Narodem Wybranym. Jednocześnie…uparcie twierdzą, że jednak to obszar obecnego Izraela zostanie przez Boga odnowiony i że jest to prawdziwa ‚ziemia obiecana’ przeznaczona dla zaginionych plemion Izraela. Więcej…wkrótce 🙂
KA ROL (SKYCENTRISM)
redoctobermsz 
30 czerwca 2014 o 18:19
Mam ograniczony dostęp do neta ale zawsze cos krótkiego napiszę. Wreszcie bardzo konkretny artykuł na temat warunków w dzisiejszym Izraelu w świetle spreparowanych „proroctw biblijnych”. Po takim artykule to nikt już kitu nie będzie wciskał jakoby na dzisiejszym Izraelu spełniają się „proroctwa biblijne”, chociaż wiem że i tak bedą się, mimo argumentów, niektórzy „jarać” tymi proroctwami. W sumie religie oprócz tych bezpośrednio zainteresowanych , to nie ruszają w ogóle tego tematu a resztę zrobią wymiociny propagandowe i w ten sposób wielu ma mgliste pojecie o tym , czy oby biblijny opis Ziemi Obiecanej, odpowiada warunkom klimatycznym w Izraelu. Jest ten artykuł kontynuacją poprzedniego wpisu dotyczącego istnienia prawdziwej Jerozolimy : link https://redoctobermsz.wordpress.com/2014/06/08/1575/
Temat się wysypał jak z rogu obfitości 🙂 , wystarczy popatrzeć na komentarze.
Temat jest bardzo rozwojowy, ciekawe do czego jeszcze dojdziemy, ponieważ , każdy dzień przynosi nowe pytania i rewelacyjne odpowiedzi. 🙂
Ale najciekawsze zawsze jest przed nami 🙂
W w/w linku jest dosyć komentarzy i można wnioski tu pisać, tu będzie kontynuacja dyskusji.
Dobra robota Karolu i Elarze, bardzo wydetalizowany i silnie potwierdzony materiał.
Mam pytanie: nikt nie zwrócił uwagi na pokrycie namiotu spotkania?, z czego jest wykonane? , w biblii jest opis 🙂 niektórzy już zwrócili na to uwagę 🙂
https://redoctobermsz.files.wordpress.com/2014/06/miszkan_model.jpg?w=1000&h=
Może ktoś o tym napisze?
……………………………………..
Ostatnio mnie pytano: jaki jest sens zmiany lokalizacji albo ukrycia prawdziwej lokalizacji Jerozolimy?
Odpowiedz jest bardzo prosta: ukrycie prawdziwej Jerozolimy i wylansowanie obecnej , blefowej , służy interesom jednej narodowości, w celu jej legalizacji (bo jest niewiadomego pochodzenia), jakoby ona pochodziła od Boga a to daje ideologiczną podstawę być panem świata i reprezentować boga, pytanie ….jakiego 🙂 (specjalnie „boga” napisałem z małej litery). Jestem pewny że wszyscy „zajarzą” 🙂
Po drodze aby to zrealizować ukradziono w ten sposób tożsamość, komu ?,…Słowianom!.
Wniosków już jest o wiele więcej ale na początek ….wystarczy 🙂
I dlatego ten temat to rzeka, ale niesamowicie ciekawy.
30 czerwca 2014 o 20:13
Zmienianie niektórych proroctw jest możliwe i nawet sam Isus ostrzega w Apokalipsie o skutkach takich poczynań przy jakiejkolwiek modyfikacji Świętych Słów Proroczych:
„Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze. A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym -które są opisane w tej księdze.” (Ap 22,18-19).
Skoro stawka jest dla szatana i Syjonistów najwyższa, to i nie cofną się oni przed NICZYM by osiągnąć swoje cele…
30 czerwca 2014 o 20:36
To teraz przyjrzyjmy się w jaki sposób zrobiono fałszywe proroctwo, które uzasadniało zamianę tzw. ziemi obiecanej w kupę piachu na której nic miało nie urosnąć. Przypominam, że zrobiono to w celu zalegalizowania ‚powrotu’ ‚narodu wybranego’ do ‚ziemi obiecanej’ i poparcia jednomyślnego kłamstwa dotyczącego panujących tam na początku 1800 roku warunków. Przygotowania do fałszywego powrotu do fałszywej ziemi obiecanej rozpoczęły się dużo wcześniej 🙂
Najpierw dokonano odpowiednich Biblijnych manipulacji.
Przypominam również o opisanej w artykule kwestii kłamstw dotyczących Palestyny.
Przypominam werset, który już podawałem w komentarzu pod poprzednim artykułem.
Teraz już wiemy co jest grane 🙂
Cytuje się werset z 5 Mojżeszowej 29:22:
„Cała jej gleba jest siarką, solą i pogorzeliskiem. Nie będzie obsiewana, nic na niej nie wyrośnie, nie wzejdzie na niej żadna trawa. Będzie jak zwaliska Sodomy i Gomory, Admy i Seboim, które Pan obrócił w gruzy w swoim gniewie i zapalczywości.”
Pogorzelisko? Pogorzelisko jest owszem, ale jak wcześniej był las, od razu widać, że to jest nie ta strefa klimatyczna 🙂 Gdy mamy pogorzelisko to las odrośnie:)
Co z fragmentem mówiącym o tym, że nic na tej ziemi nie urośnie, nawet trawa ? Został on…dopisany. Aby zalegalizować blef nad którym syjoniści długo pracowali.
A także aby zrobić miejsce dla kolejnego blefu – ‚odnowy’ tzw ziemi obiecanej.
Odsyłam jeszcze raz do opisanych w artykule kłamstw dotyczącyh Palestyny i jednomyślnej wizji syjonistów co do ziemi, którą zastali.
Zobaczmy ten fragment w Septuagincie:
23 brimstone and burning salt, (the whole land shall not be sown, neither shall any green thing spring, nor rise upon it, as Sodom and Gomorrha were overthrown, Adama and Seboim, which the Lord overthrew in his wrath and anger)
Jak widzimy tekst identyczny z tekstów masoreckich jest w ….nawiasie. 🙂
O czym to świadczy ?
O tym, że jest to dopisek Orygenesa, który przeredagowywał tzw. pospolitą LXX., czyli tekst użyty przez masoretow nie byl w tekście pierwotnym Septuaginty (patrz komentarz Mariusza wyzej na temat LXX)
Żydzi wymyślili 2 proroctwa: o zamianie ziemi obiecanej w piach i na odwrót. Pustynia miała znów zakwitnąć. I zakwita 🙂
M.in dzięki nawadnianiu, bez którego, nic by nie rosło.
Zatem proroctwo o powrocie do obfitej i żyznej ziemi też się już wypełniło:)
Oczywiście w syjonistycznych mózgach, z jakim efektem ? Widzieliśmy w artykule.
Twierdzenie, że to jednak prawdziwa ziemia obiecana, przeznaczona dla zaginionych plemion prawdziwego Izraela, która zostanie przez Boga odnowiona jest szczytem naiwności i stawaniem w obronie syjonistów.
2 lipca 2014 o 19:27
A tutaj jeden z przeciwników Jerozolimy przy Cieśninie Bosfor użył takich argumentów:
http://bible.4um.pl/viewtopic.php?f=17&t=315&p=7769#p7769
Cyprian napisał:
„Kolejna rzecz, która ośmiesza teorię Jerozolimy na Bosforze:
Cytuj:
BT – Rodzaju 13:11
Lot wybrał sobie zatem całą tę dolinę Jordanu i wyruszył ku wschodowi, I tak rozłączyli się obaj.
W hebrajskim jest to słowo כִּכַּ֣ר (kikkar) jest tłumaczone na dolina, a także jako coś gładkiego, płaskiego, otwartego, itp. – co bardzo pasuje do określenia doliny. Ludzie zawsze osiedlali się w dolinach rzek. ”
Później powklejał mapki z zaznaczonymi obszarami dookoła Jordanu i Bosforu źródło: http://www.wysokosc.mapa.info.pl/ gdzie rzeczywiście nie ma dolin. Skomentował to tak:
„Nie ma tu doliny. Teren schodzi tu w przeważającej mierze ostro z kilkudziesięciu/kilkunastu metrów wprost do poziomu morza. Zatem
nie ma zgodności ta teoria z Biblią.”
A co ja znalazłam?
Zacytuję z polskiej Septuaginty przytoczony fragment od 10 wersu dla ciekawości
Wj13: 10Podniósłszy swoje oczy Lot uznał, że wszystkie okolice nad Jordanem mają dostatek wody – było to przed zniszczeniem przez Boga Sodomy i Gomory – i że aż do wejścia do Zogory są jak ogrody Boga albo jak ziemie Egiptu.
11I wybrał sobie Lot wszystkie okolice nad Jordanem. Odszedł Lot, by zając tereny od wschodniej. W ten sposób każdy z nich oddzielił się od swego pobratymca.
Co się rzuca w oczy? Tutaj nie ma wzmianki o dolinie, tylko o okolicy… Szczegół a robi różnicę, prawda?
A nawet gdyby chodziło o dolinę, też jest wytłumaczenie:
Miasto CHRYZOPOL dla przykładu na szybko:
WIKIPEDIA: CHRYZOPOL. Miasto zostało założone w VII wieku p.n.e. przez greckich kolonistów z pobliskiego Chalkedonu w okresie wielkiej kolonizacji. Położone było w dolinie spadającej ku cieśninie Bosfor, stanowiąc punkt wyjścia dróg lądowych wiodących w głąb Azji Mniejszej.
Pewnie jest więcej takich dolin…
3 lipca 2014 o 11:22
Monika: bardzo ładnie „sczyściłaś” , kolejnego , ideologicznego stronnika międzynarodowego syjonizmu 🙂 , ja tylko się zastanawiam czy tego typu ludzie robią to świadomie czy też nie. Zawsze , a jest to reguła że ich komentarze to głęboko zakamuflowany blef, długo sie zastanawiają co napisać, ponieważ prawdę trzeba „wykręcić” ale tak, by na pierwszy rzut oka , czytelnik się nie połapał ze jest to najzwyklejsze oszustwo.
Ba 🙂 nawet korzystają z tłumacza google , by wykantować czytelników, ale o tym jutro. 🙂 , chwila, robi się ciekawie i temat Abdiasza 1:20 , jest dopracowywany, bo wyszły lepsze numery niż chwyt z tłumaczem google (klasyka blefu 🙂 ) i z „niewiadomym” Sefaradem :), ktory się ….znalazł 🙂 , ale o tym za trochę.
Zaznaczam że na dłuższą metę odnoszenie się do kolejnych oszukańczych wymysłów agentury syjonistów , jest tylko stratą czasu, czytelnicy nie idioci , sami są w stanie rozeznać temat.
3 lipca 2014 o 10:43
Zapewne wiele osób traktuje nasze poszukiwania i rozważania w kategorii- spraw lekkich i błahych. Sama czasem tak podchodzę jeśli dany temat nie ma związku lub nie wpływa na sprawy duchowe…jednak, tu jest tak wiele spraw i problemów połączonych, że nie można odstawić tych poszukiwań do bocznej szuflady.
Po pierwsze mają one wpływ na proroctwa i zrozumienie proroctw, są połączone z biblią i jej tłumaczeniem, chronologią i zdarzeniami. Są połączone z tożsamością Narodu Wybranego. Są również bezpośrednio związane z Apokalipsą, z tymi co zwą się Żydami a nimi nie są i z 7 zborami!
Ap. – „Ja Jan … byłem na wyspie, którą zowią Patmos, dla
słowa Bożego i świadectwa Jezusa Chrystusa:
Byłem w zachwyceniu ducha w dzień Pański i
słyszałem za sobą głos wielki jako trąby, mówiący: co
widzisz, napisz w księgi i poślij siedmiu zborom, które
są w Azji, do Efezu i do Smyrny, i do Pergamonu, i do
Tyjatyry, i do Sardes, i do Filadelfii, i do Laodycei.”
Opisane w Apokalipsie Jana kościoły- zbory (czyli wspólnoty wiernych) znajdują się właśnie w dzisiejszej Turcji.
Adresatami listu są: Efez, Smyrna (Izmir),
Tu od razu chciałam zwrócić uwagę na pewien nurtujący mnie werset;
„Ty zaś nie wstawiaj się za tym narodem, nie zanoś za niego błagań ani modłów, ani też nie nalegaj na Mnie, bo cię nie wysłucham. Czy nie widzisz, co czynią w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy? Synowie zbierają drewno, ojcowie rozpalają ogień, a kobiety ugniatają ciasto, by robić pieczywo ofiarne dla królowej nieba, a nadto wylewają ofiary z płynów dla obcych bogów, by Mnie obrażać. Czy Mnie obrażają – wyrocznia Pana – czy raczej siebie samych, na własną hańbę? Dlatego to mówi Pan: Oto się żar gniewu mojego rozlewa na to miejsce, na ludzi i na zwierzęta, na drzewa polne i na owoce ziemi – płonie i nie zagaśnie.
(Jeremiasza 7:16-20)
Nie da się zaprzeczyć, że jedynym regionem i miejscem jakie kojarzy się z oddawaniem kultu i czci Królowej nieba – był i jest do dziś EFEZ
kiedyś był to kult Artemidy a dziś matki boskiej. Widać tu ewidentny związek zachowań Izraela z Efezką boginią.
Pergamon (Bergama! Od 133 p.n.e., na mocy testamentu Attalosa III miasto przeszło pod panowanie Rzymian, jako stolica rzymskiej prowincji Azji. ),Przez większą część istnienia państwa podstawą jego polityki była współpraca z Rzymem. Pergamon (obok Rodos) był w okresie swojego istnienia najważniejszym sojusznikiem Rzymu w tym regionie, stanowiąc przeciwwagę dla wpływów seleukidzkich i macedońskich na terenach Azji Mniejszej.
Tiatyra (Akhisar), zniszczona po trzęsieniu ziemi na początku „naszej ery”.
Sardes (Sart – Manisa),
Filadelfia (Alasehir – podobne ulubione miejsce św. Jana) i Laodycea (okolice Denizli i Pamukkale).
Isus w Apokalipsie mówiąc do 7 zborów dopiero zapowiada przyjście prześladowań i ucisku jaki miał przyjść na naśladowców Isusa. Znaczy to, że w chwili wypowiadania tych słów jeszcze tych prześladowań – ucisku nie było.
Poza tym historia tych miast niedwuznacznie wskazuje, że tu właśnie te zbory były jakby w „paszczy lwa”- w miejscu szczególnie ważnym dla Rzymu będącego stolicą i centrum ówczesnego świata- nie wspominając o Pergamońskim Tronie szatana!
Apokalipsa w swej treści świadczy, ze została napisana przed zburzeniem Jerozolimy.
Czy nie zastanawia Was że;
Skoro w dzień „50-tnicy” – nawróciło się tak wielu ludzi a co za tym idzie centrum poznania Isusa „szło” od Jerozolimy to zbory te powinny być rozmieszczone w całkiem innym miejscu niż wskazuje poniższa mapa? Rozmieszczenie tych zborów, które uwiarygodnił i poświadczył Mesjasz własnymi słowami – mówiąc również, że są to „wszystkie” zbory – świadczy raczej o tym, że poznanie Isusa szło z Yorosalim a nie z terenów dzisiejszej Palestyny.
fot- (7 zborów Azji )
https://redoctobermsz.files.wordpress.com/2014/07/7zborow.jpg?w=1000&h=
Fot- odległość między zborami
https://redoctobermsz.files.wordpress.com/2014/07/odleglosci.png?w=1000&h=
Proszę zauważyć gdzie znajduje się wyspa Patmos!!! Na niej uwieziono Jana i tam napisał Apokalipsę – Ks. Objawienia.
fot- wyspa Patmos
https://redoctobermsz.files.wordpress.com/2014/07/patmos.jpg?w=1000&h=
Wszystkie te zbory do których zwraca się Isus, które uznaje, które chwali i karci są rozmieszczone na terenie Turcji.
Poza tym Ap. podaje, że Świątynia Jerozolimska nigdy nie miała być odbudowana ( no chyba, że fałszywa przez szatana). Ziemska świątynia byłaby obelgą dla ofiary Chrystusa – Świątynia została zastąpiona niebiańską, to samo tyczy się Jerozolimy…gdzie jest napisane, że miała być odbudowana i miałby się stać stolicą Narodu Wybranego? Mieliśmy Nowej Jerozolimy oczekiwać z Nieba. Naród wybrany utracił swój status i został zastąpiony Kościołem Chrystusowym nie ma powodu miał swą państwowość i tożsamość – nie wspominając ich flagii.
Należy przy tym zrozumieć jedno – wszystkie obietnice Boże, co do tego narodu nie były dane bezwarunkowo.
Jedynym warunkiem było posłuszeństwo wobec Bożych przykazań, Izrael nie dopełnił tego warunku o czym prorokował Daniel mówiąc, ze dano 70 tyg. dla Twego narodu.
Potem był już definitywny koniec.
Przepowiadając zabicie przez nich Zbawiciela oraz zakończenia tego przymierza (po wypełnieniu tego proroczego okresu), niewiastą i oblubienica Baranka są już inni ludzie…
a ci, którzy w z tego narodu zasłużyli na bycie z Barankiem zostali zmartwychwzbudzeni powołani do grona 144000 członków Królestwa Bożego. O tym mówił Isus uczniom w ew, Jana i w Ap.
Wydaje się zatem, że gruntowna analiza Słowa Bożego oraz poddanie wszystkiego pod sprawiedliwy osąd doprowadzi nas do szokujących wniosków.
-Mianowicie, ze lud, który zwie się dziś Izraelem wykonał wielka pracę byśmy w to głęboko wierzyli – podszył się pod prawdę Bożą dodając do niej szatański kłam i manipulację.
Nie jest i nigdy nie było problemem zmienić nazwę miast i ich lokalizację oraz nazewnictwo geograficzne ST i NT tak, by pasowało do lokalizacji terenu dzisiejszej Palestyny….
Dziś Filadelfia to piękne miasto w U.S.A. Czytając o 7 zborach przekonujemy się, że nazwy miast Turcji były zmieniane bardzo często, państwo i regiony podbijane, przenoszone stolice i zawsze w tym regionie było „tłoczno” i by zawsze regionem szczególnego pożądania innych państw.
fot – starożytne ludy Azji
https://redoctobermsz.files.wordpress.com/2014/07/ludy-azji.jpg?w=1000&h=
Fot – Persowie
https://redoctobermsz.files.wordpress.com/2014/07/persowie.jpg?w=1000&h=
fot Macedończycy
https://redoctobermsz.files.wordpress.com/2014/07/aleks-wieli.jpg?w=1000&h=
fot -Rzymianie
https://redoctobermsz.files.wordpress.com/2014/07/rzymianie.jpg?w=1000&h=
To, ze Jan został uwieziony na wyspie Patmos również było konsekwencją licznego zamieszkiwania Naśladowców Isusa w tym regionie – to tam mieszkał Jan i inni Apostołowie, tam mieszkała matka Isusa, tam były Jego zbory. Tam rozkwitało poznanie Isusa. Jan uwięziony na tej wyspie jest kolejnym wyznacznikiem geograficznym prawdziwego rozmieszczenia miejsc biblijnych i Jerozolimy, ponieważ dzięki niej miał najłatwiejszy kontakt ze wszystkimi zborami.
Ponad to;
„Tradycja głosi, że Edessa była pierwszym miastem założonym po Potopie. Nawet jeżeli to nieprawda, to z pewnością dzisiejsza turecka Urfa ma swoje korzenie w zamierzchłej starożytności. Biblia podaje, że patriarcha Abraham urodził się w Ur, co niektórzy odnoszą do Urfy, zamiast do Ur chaldejskiego. Pamięć Abrahama czczona jest przez muzułmanów w miejscowym meczecie.”
Fot- (Wyspa Patmos)
https://redoctobermsz.files.wordpress.com/2014/07/patmos2.jpg?w=1000&h=
3 lipca 2014 o 22:15
Doprawdy ! Jest TYLE znaków zapytania miażdżących położenie Jerozolimy w miejscu powszechnie nam znanym oraz TYLE wykrzykników wskazujących poprawne położenie! Doprawdy! Jest TYLE znaków zapytania miażdżących pseudo- Izraelitów- Żydów, którymi nie są oraz TYLE wykrzykników wskazujących na PRAWDZIWYCH Spadkobierców !
Jestem taka zadowolona, że macie w sobie ten sam żar szukania PRAWDY ! I z tego co obserwuję, BÓG nagradza nasze starania:)))
3 lipca 2014 o 11:36
Do ogólnej wiedzy na temat Bosforu związane z argumentacją Moniki :
„Bosfor jest zalaną dawną doliną rzeczną o stromych i skalistych brzegach. Posiada liczne zatoki – nad największą z nich – zatoką Złoty Róg, leży Stambuł” z wiki
tez ciekawe:
http://docs1.chomikuj.pl/2382487992,PL,0,0,Miasto-nad-Złotym-Rogiem-topografia.pdf
„Krajobraz oglądany z lotu ptaka powstał w wyniku procesów zachodzących głęboko
pod ziemią, albo w skutek gwałtownych przemian zaszłych na jej powierzchni. Koryto
Bosforu zostało wyżłobione przez wody Morza Śródziemnego, które wystąpiły z brzegów z
powodu topniejących lodowców. Uderzenie fali morskiej było potężne – według
współczesnych szacunków strumień rzeźbił dolinę Bosforu z siłą czterdziestu trzech
kilometrów sześciennych wody dziennie przez mniej więcej trzysta dni. Woda uchodziła do
słodkowodnego jeziora, zasalając je i poszerzając jego obszar. Tak powstało Morze Czarne.
Przerwanie wschodnich skalistych brzegów Morza Śródziemnego, zalanie olbrzymich połaci
ziem na wschodzie, ukształtowanie Bosforu i Morza Czarnego – wszystkie te zjawiska datuje
się na połowę VI tysiąclecia p.n.e.
Hipoteza o kataklizmie funkcjonuje w nauce od zaledwie kilkunastu lat, ale zdążyła
już zdobyć uznanie wielu uczonych.”
http://pl.wikipedia.org/wiki/Morze_Czarne
Istnieje hipoteza (teoria Ryana-Pitmana), że opowieści o wielkim potopie występujące w wielu kulturach świata (między innymi w Biblii) są związane z przełamaniem skał blokujących przejście między Morzem Śródziemnym i Morzem Czarnym i przelaniem się ogromnych ilości wody, a tym samym zatopieniem dużej połaci lądu.
5 lipca 2014 o 07:32
Kto śledzi analizę Abdiasza 1;20 , to mamy obszerny komentarz Karola na ten temat , ktory go wyczerpuje, niezle mnie wyręczył 🙂
https://redoctobermsz.wordpress.com/2014/06/08/1575/comment-page-1/#comment-3126
Pingback: Zapomniana Jerozolima / napisy PL | redoctobermsz
22 marca 2015 o 05:12
Tak… Ciekawe jest też, że wszystkie prawie krainy w tej okolicy są wymienione w Biblii
Fragment z BT
DZIEJE KOŚCIOŁA W JEROZOLIMIE
Pierwotny jego stan
12 Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. 13 Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, [brat] Jakuba. 14 Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.
I kolejny fragment
Zesłanie Ducha Świętego
1 Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. 2 Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. 3 Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. 4 I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
5 Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. 6 Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. 7 „Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami?” – mówili pełni zdumienia i podziwu. 8 „Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – 9 Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, 10 Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, 11 Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże”.
Możliwe jest, że pewną część języków dodali żeby zagmatwane zostało prawdziwe miejsce pierwszego zasłania Ducha Świętego *-:-)
22 marca 2015 o 05:28
A do tego powyższe mapy dowodzą o przebywaniu wszystkich nacji w tym regionie ponieważ po każdym podboju napewno zostawali jacyś osiedleńcy. Tak więc jestem coraz bardziej przekonany że apostołowie byli zebrani w izbie niedaleko Yoros (Jerozolimy) 😀
28 marca 2015 o 11:48
Zauważyłem jeszcze jeden jakże ważny szczegół,
Kiedy Abrahama odwiedził Pan z dwoma aniołami, jest napisane – siedział pod DĘBEM.
Dąb (Quercus L.) – rodzaj drzew, rzadziej wysokich krzewów, zaliczony do rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Należy do niego ok. 200 gatunków występujących prawie wyłącznie w strefie umiarkowanej półkuli północnej oraz w wyższych partiach gór strefy tropikalnej. WIKI
Encyklopedia Staropolska
Dąb. Już w pojęciach wszystkich ludów starożytnych dąb uważany był za króla roślin na ziemi, za drzewo niejako święte. Rzym dawny największe zasługi obywatelskie wieńczył nie laurem, lecz liściem dębowym. W Romowe żmudzkiem, wśród gajów świętych, dąb głównem był drzewem, poświęconem Perkunowi i czczonem przez lud i kapłanów. Słowianie czcili starożytne dęby od wieków. W jednej starej koladzie podkarpackiej mowa jest o stworzeniu świata, kiedy nie było nieba ni ziemi, tylko morze sine, a pośród morza stały dwa dęby. Helmold wspomina o „dębach świętych”, szeroko ogrodzonych, z dwiema bramami w płocie; tam odbywały się różne obrzędy i uroczystości, a wejście wolne było tylko kapłanom i książętom, obcym zaś zabronione pod karą śmierci. W Szczecinie – powiada Hesbord (w „Żywocie św. Ottona”) – stał dąb rozłożysty przy gątynie i był wedle mniemania ludu przybytkiem bóstwa. Po zburzeniu świątyni lud błagał, aby drzewo czczone zostawiono na pamiątkę. Konstanty Porfiregeneta podaje, że Rusini, idąc na Carogród, pod wielkim dębem przynieśli na ofiarę: ptaki, chleb i mięsa. Sarnicki pisze, że Polacy „in dei Piorun laudem” podsycali dzień i noc ogień drzewem dębowem. W starych dokumentach, opisujących granice, spotykamy nieraz wzmianki o „dębach piorunowych”, jako znakach granicznych. Zdaje nam się jednak, że pod tą nazwą rozumiano raczej dęby uszkodzone przez piorun, aniżeli od Peruna,
Dąb Jagielloński we Wróblewicach.
i skutkiem wierzeń bałwochwalczych tak nazwane. Niektóre plemiona słowiańskie i litewskie nie budowały bogom swoim świątyń, ale posągi bożyszcz osłaniały tylko przy drzewach świętych strzechą na słupach od słoty i nieczystości ptactwa. Podobny dąb napotkał św. Otto u Pomorzan w wieku XII. Hartknoch wymienia trzy święte dęby u Prusaków: jeden w Romowe, a raczej w Rykojoth pod Romowe, miał także szopę i przez cały rok jakoby liścia nie tracił. Wierzono, że liście tego dębu noszone na szyi zabezpieczały od złych przygód. Miano go ściąć w czasach krzyżackich za Jana biskupa warmińskiego. Gdy drugi dąb święty kazał ścinać biskup warmiński Anzelm, a siekiera przy pierwszem uderzeniu odbiwszy się zraniła rąbiącego, poczem żaden z obecnych nie chciał jej wziąć do ręki, sam dopiero biskup wyciął otwór i ogień podłożyć kazał. Trzeci dąb blizko Welawy miał być tak wielki, że koń w jego wypróchniałości mógł się obrócić. Próbował tego Albert książę pruski i syn jego Fryderyk w r. 1595, jak to piśmiennie i pod pieczęcią magistrat welawski zaświadczył. Potężnym musiał być także dąb na pograniczu pogan pruskich, na którego konarach br. Dobrzyńscy w w. XIII założyli sobie warownię dla kilkunastu rycerzy. Odgłosem prastarych wierzeń narodu polskiego są liczne jeszcze dotąd podania i mniemania ludowe, dotyczące dębu. W Kieleckiem np., na drodze z Bejsc do Zagórzyc, stoi w lesie potężny dąb, zwany przez lud „doktorem”, ponieważ leczyć ma choroby gardła, dziąseł i zębów. Pacjent udaje się przed wschodem słońca do lasu i obchodzi dąb trzykrotnie, mówiąc:
Dąb starożytny w lasku na Bielanach pod Warszawą.
Powiedzże mi, powiedz, mój kochany dębie,
Jakim sposobem leczyć zęby w gębie.
Albo wrzody, dziąsła i t. d. B. Gustawicz spisał liczne zastosowania gałęzi dębowych, żołędzi i liści do wróżb i lekarstw ludu galicyjskiego, Oskar Kolberg w Poznańskiem, a Z. Rokossowska na Wołyniu. W tym ostatnim zbiorku czytamy, że aby się pozbyć „kurzej ślepoty”, trzeba odmawiając pacierz i pewne zaklęcie, pomalutku obejść trzy razy wkoło „głuchy dąb”, t. j. taki, który się później rozwija. W baśniach ludu kieleckiego, za pomocą liści dębowych wskrzeszony zostaje wisielec i zamordowana królewna. Zrąbanie starego dębu w Stobiecku pod Radomskiem spowodowało, w mniemaniu wieśniaków, tyfus na okolicę, jako karę za świętokradztwo (Kolberg „Kaliskie” I, 19). Na Mazowszu i Podlasiu nadnarwiańskiem lud utrzymuje, że aby się chleb domowy dobrze „darzył” czyli udawał, w dzieży powinno być choć kilka klepek dębowych. Prawdopodobnie dawniej cała dzieża bywała dębowa, ale gdy o klepki dębowe coraz trudniej, to starają się, aby choć część takowych była z dębu. W wałach grodzisk z doby piastowskiej znaleźliśmy wszędzie pnie
Pień dębu 500-letniego w puszczy Białowieskiej
ostrokołów dębowych. To też jedynie drzewo dębowe miało wówczas pewną wartość, i dlatego w statucie wiślickim są już przepisane kary za ścinanie dębów w cudzym lesie. Dostarczało ono także żołędzi na karmę dla trzody chlewnej, co było cenną bardzo rzeczą w czasach, kiedy nie znano jeszcze kartofli i ulepszonych narzędzi do oddzielania pośladów ze zboża. Klepka dębowa jest już także od kilku wieków przedmiotem handlu wywozowego z Polski do krajów, które potrzebowały dużo beczek na wino a nie miały dosyć dębiny. Wyraz Dąb – jak twierdzi Karłowicz – brzmiał pierwotnie w językach słowiańskich dąbr (skąd dąbrowa) i oznaczał drzewo wogóle. W obrębie Królestwa kongresowego znajduje się obecnie 433 wsi i miasteczek, biorących swoją nazwę w rozmaitych formach od dębu, przeważnie zaś w następnych: Dąb, Dąbek, Dąbie, Dąbki, Dąbrowa, Dąbrowica, Dąbrowice, Dąbrówka, Dąbrowo, Dębe, Dębina, Dębnik, Dębowa, Dęby i t. p. Wogóle na ziemiach dawnej Polski istnieje około półtora tysiąca nazw wsi i miast, mających językowy początek od dębu. Poza temi, istnieje co najmniej kilka tysięcy podobnych nomenklatur miejscowości niezaludnionych, t. j. uroczysk, pól, lasów i t. d. Jest też i przysłów kilkanaście, z dębem związanych, np.: 1) Bać się trzeba trzcinie, gdy wiatr dąb wywinie. 2) Co dąb to nie brzoza, co krowa to nie koza. 3) Dąb się powalił, a trzcina została. 4) Dębowa wić uczy robić, a brzozowa rozum dawa. 5) Kiedy się dąb obali, każdy go rąbie i pali. 6) Nie raz siekierą musisz ciąć, gdy dąb chcesz zwalić. 7) Zagrać komu w dębową wić. 8) Póki dębczak młody, da się nagiąć do ziemi. 9) Nie rodził się, kto się z Dąbskiej nie rodził. To ostatnie przysłowie było znane głównie na Kujawach, gdzie Godziembowie Dąbscy z Lubrańca byli w wieku XVII i XVIII rodziną najznaczniejszą i tak z Kujawami zrosła, że każdy dom zamożny szlachecki musiał być z nią spokrewniony. Co się tyczy dębów słynnych w nowszych czasach swoim ogromem i starością, to pierwszeństwo ma przed innymi żmudzki „Baublis”. Nazwę taką nosił olbrzymi dąb w majętności Bordziach w pow. Rosieńskim na Żmudzi. Przypuszczano, że miał przeszło tysiąc lat wieku i że już za czasów pogańskich uważany za święte drzewo, odbierał cześć Żmudzinów. To pewna, że Żmudzini i Łotysze stare a wypróchniałe dęby uważali do naszych czasów jako mieszkania duchów, którym jeszcze niedawno znoszono tam ofiary. Baublis był majestatycznym podobnego drzewa okazem. W r.
Dąb pamiątkowy pod Guzowem.
1811 miał już gałęzie po większej części suche, a listki na innych małe i jakby zwiędnięte. Gdy przez pastucha podpalony został, właściciel w obawie, żeby bez śladu nie zniknął, ściął go w r. 1812. Dziesięciu ludzi cały dzień pracowało nad jego powaleniem. Pień miał obwodu łokci litewskich 19 i cali 6, średnicy przy ziemi łokci 7, wyżej 5 1/2. Sprowadzoną kłodę na 6 łokci wysoką, wypróchniałą w środku, ustawił Dyonizy Paszkiewicz w ogrodzie, pod cieniem rozłożystego dębu i zrobił z niej altanę, mającą obwodu łokci 13 i cali 5, poświęciwszy ją na zachowanie zebranych pamiątek. Rozwiesił w niej zbroje, wykopaliska z mogił żmudzkich i portrety znakomitych rodaków, ustawił też śrnigownicę z czasów szwedzkich. Dziesięć osób mogło we wnętrzu tego pnia usiąść wygodnie, a gdy r. 1812 wkroczyła armja Napoleona I, wojskowi rozmaitych narodowości oglądali z podziwem pień olbrzyma, zapewniając, że nie widzieli nigdy dębu takiej wielkości. Starożytności, przechowywane w tem jedynem tego rodzaju muzeum w Europie, opisał „Dziennik Wileński” z r. 1823, t. III, zaś opis Baublisa podał „Dziennik Warszawski” t. IV r. 1826. Mickiewicz w „Panu Tadeuszu” uwiecznił go także wzmianką:
«Drzewa moje ojczyste! jeśli niebo zdarzy,
Bym was oglądał znowu, przyjaciele starzy,
Czyli was znajdę jeszcze? czy dotąd żyjecie?
Wy, kolo których niegdyś pełzałem jak dziecię:
Czy żyje wielki Baublis, w którego ogromie,
Wiekami wydrążonym, jakby w dobrym domie,
Dwunastu ludzi mogło wieczerzać za stołem?»
We wsi Wróblewicach w pow. Drohobyckim w Galicyi znajduje się dąb z wypróchniałem wnętrzem u dołu, w którem mieści się kapliczka (patrz str. 304). Dąb ten, zwany z dawna przez lud miejscowy „dębem murowanym”, ma u podstawy 36 stóp obwodu, a z tego powodu jest bardzo ciekawym, że pomimo ogromnej wypróchniałości odznacza się pełnią życia i okrywa cały co wiosna bujną zielenią, jak o tem świadczy dołączona tu jego podobizna z fotografii. W mniemaniu dawnych ludzi, każdy dąb ze znaczniejszą wypróchniałością przy ziemi był mieszkaniem złych czy dobrych duchów, którym lud okoliczny składał ofiary dla uproszenia ich o pomoc lub nieszkodzenie. Ktoby sądził, że tak bywało tylko przed wiekami, tego może piszący to zapewnić, że jeszcze w r. 1882 w tak zw. Inflantach polskich, w lasach, do Marienhauzu należących, widział podobny dąb, do którego skrycie przynosili Łotysze na ofiarę duchowi: zwitki lnu, plastry miodu i sery lub jaja. Znikanie tych przedmiotów wśród nocy służyło zabobonnym za dowód, że ofiara przyjętą została przez ducha. Ludzie pobożni w Polsce, aby wykorzenić podobne zabobony, umieszczali na takich drzewach poświęcane obrazy, zwłaszcza Matki Boskiej, a obraz taki nabierał uroku świętości, jeżeli powstała legenda, że Najświętsza Panna objawiła się komu na drzewie (w kształtach promieni słonecznych, migocących przez liście). Rzecz o dębach starością wypróchniałych zakończymy tu wzmianką o bardzo także starych, a jednak zupełnie zdrowych, które w wędrówkach naszych po kraju zdarzyło nam się nieraz spotykać. Podobizna ze zdjętej przez nas fotografii przedstawia tu najgrubszy dąb w lasku na Bielanach pod Warszawą (patrz str. 305), mający około 20-tu stóp obwodu, pamiętający zatem niewątpliwie czasy zygmuntowskie. Trzecia podobizna fotograficzna przedstawia pień dębu, ściętego około r. 1885, który napotkaliśmy, znajdując się w puszczy Białowieskiej z aparatem fotograficznym (patrz str. 306). Pień tego dębu nie miał także więcej nad 20 stóp obwodu, ale przedstawiał drzewo nawskróś zdrowe, co umożebniło nam dokładne obrachowanie słojów. Że zaś ich liczba dosięgała 500, więc dąb słusznie mógł się nazwać Jagiełłowym. Ostatni z czterech rysunków, który tu podajemy, przedstawia starożytny dąb pod Guzowem, gdzie d. 6 lipca 1607 r. wojska królewskie Zygmunta III zadały klęskę rokoszanom Zebrzydowskiego, który następnie króla przeprosił. Wojska rokoszan rozłożone były między Wolą guzowską, Orońskiem i Krogulczą o 2 mile od Radomia. Czy dąb ten, świadek krwawej bitwy bratobójczej (odrysowany w r. 1883) istnieje dotąd – nie wiemy.