Zrzucenie Szatana…już było!

26 kwietnia 2014 by redoctobermsz 44 Komentarze

Czy za radą „dzisiejszych nauczycieli” mamy oczekiwać zrzucenia szatana ?

Obj.Jana 12:10 „I usłyszałem donośny głos w niebie, mówiący: Teraz nastało zbawienie i moc, i panowanie Boga naszego, i władztwo Pomazańca jego, gdyż zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem.”

Księga Objawienia jest księgą o szczególnej wadze – wskazaną przez Isusa, jako natchniona Duchem Świętym. Jednak, co do niej popełnia się największy i niewybaczalny błąd interpretatorski. Objawienie zostało napisane 2 tysiące lat temu, nigdy ta księga nie została „zapieczętowana” mimo to, że jej opis rozpoczyna się wydarzeniami przeszłymi – dokonanymi pierwszych zborów, to znaczy Isus mówi 7 zborom co zrobiły, co mogą zrobić jeszcze i jakie konsekwencje są tych czynów. Wmawia się nam, że 2 tys. lat dziejów ludzkości i nieba, nie znajduje w Obj. swojego spełnienia. Tyczy się to również – objęcia przez Chrystusa władzy Królewskiej oraz zrzucenia szatana na Ziemię, I zmartwychwstania, czy też 1000- letniego Królestwa.

Twierdzi się, że wszystko, co w niej napisane jest kwestią czasu – nam – przyszłego. Twierdzi się błędnie również, że opis Apokaliptyczny jest przedstawiony w sposób chronologiczny.

Nic bardziej mylnego!

Objawienie Jana spełnia się przez cały ten czas -2 tys. lat, a teraz znajdujemy się w kulminacyjnym jej etapie. Tylko problem tkwi w tym, że interpretatorzy żyjący współcześnie –nie wzieli sobie do serca słów Isusa z Ew. Jana, nie rozpatrują sprawy w duchu i prawdzie. Patrząc jedynie na swój własny czasookres życiowy- nie chcą uznać, że jest to marginalna część olbrzymiego okresu i całość tego czasu należy brać pod uwagę w rozważaniach w kontekście ST proroctw i znaczeń użytych w Objawieniu.

Werset (Obj. 12:7-10), Obj.Jana 12:10
„I usłyszałem donośny głos w niebie, mówiący: Teraz nastało zbawienie i moc, i panowanie Boga naszego, i władztwo Pomazańca jego, (dlaczego ) gdyż zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem.”
To opis dotyczący wydarzeń dokonujących się już po śmierci i zmartwychwstaniu Zbawiciela.

Na co wskazuje nam powyższy werset tej księgi?
Po pierwsze wskazuje ważną zależność – objęcia władzy i panowania Pomazańca od wcześniejszego zrzucenia – czy wyrzucenia szatana z nieba.
Potwierdza to zrozumiałą i opisaną przez Isusa w Ew. Jana kolejność zdarzeń; pierw szatan zostaje usunięty z nieba – potem nastaje władztwo Pomazańca, czyli Isusa.
Nie ma już miejsca dla szatana w Niebi, po zadaniu mu ostatecznego” ciosu” przez ofiarniczą śmierć Isusa, wyjaśnienie kwestii spornej – wypełnienia proroctwa Daniela.

Co to oznacza? Tylko tyle, że od tej chwili szatan nie może wejść na zgromadzenie w niebie, czy stawiać się przed „Tronem Bożym”… Został już osądzony i wyprowadzony z „Sali rozpraw”.

„Strącony” — czasownik  eblede ma tu odcień prawniczy: oznacza karne usunięcie, potępienie.
‘Tego samego faktu dotyczą dwie wypowiedzi Chrystusowe w Ewangelii św. Jana: strącenie Szatana pozostaje tam w związku z działalnością ziemską Chrystusa, z dokonanym przez Niego dziełem Odkupienia’.

 

Objawienie 12:10 – przedstawia nam 2 oczywiste prawdy.
– Chrystus poszedł do Nieba i objął królewski Tron w Niebie
– wcześniej jednak zanim to się stało, szatan z Nieba musiał zostać wyrzucony bez możliwości powrotu.
Kiedy się to wydarzy? A może już się darzyło?
Jeśli mamy jakikolwiek dowód na to, że Chrystus objął władzę w Niebie – przy boku Ojca – znaczy to, że wydarzenia dotyczące wyrzucenia szatana z nieba również musiały się już dokonać.
I tu odnieśmy się do słów Isusa, który nie tylko będąc na ziemi mówił o tym, że idzie do Ojca doznać chwały i objąć Tron, który za jego wierność został Jemu przygotowany w Niebie, ale to Isus sam osobiście poświadcza – jako fakt dokonany objęcie władzy Królewskiej oraz wydarzenia poboczne…

Jan 16:11 
…(11) „O sądzie zaś, gdyż książę tego świata został osądzony”.

(Jana 17:4) Ja cię uwielbiłem na ziemi; dokonałem dzieła, które mi zleciłeś, abym je wykonał; 
(5) A teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał.

Obj. Jana 3: 21 „Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, 
jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie”. 

Księga Objawienia została napisana w II połowie I w.n.e. Jak widzimy w jej treści osobiście Syn Boży – Isus Chrystus potwierdza; „Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie”.

Podobnych wersetów jest dużo więcej, jednak to oświadczenie Syna Bożego nie pozostawia żadnych złudzeń. Bez wątpienia Chrystus objął obiecane panowanie w NIEBIE. Co za tym idzie, szatan musiał zostać z nieba wyrzucony.

Już tylko przy tak krótkiej analizie w kosz idą wszystkie „brednie”, jakie od lat głoszą ludzie o tym, że szatan dopiero zostanie wyrzucony albo, że „został wyrzucony trzy miesiące, czy trzy lata temu” – jestem zszokowana, że tak zupełnie bez dowodowa paplanina jest chętnie przyjmowana przez ludzi i nikt nie żąda od „takowych” podania podstawy tych twierdzeń.

Od 2 tysięcy lat mamy zawarty w księgach biblijnych – w tym w Objawieniu dokładny opis i czas tych wydarzeń a mimo tego zamiast poddać się osobiście głębokiej analizie zawierzamy swój los fałszywym nauczycielom, przyjmując ich błędną interpretację biblijnych wydarzeń.

 

W tym momencie należy uściślić kilka bardzo ważnych kwestii dotyczących księgi Objawienia. Objawienie jest pisana tym samym systemem (stylem), co ks. Daniela. To znaczy przedstawia ten sam opis wydarzeń, ale w różnych odsłonach, każdy z nich jakby dopełnia poprzedni dodaje mu barw i kontrastów, domawia szczegóły i określa wydarzenia zarówno w niebie jak i na ziemi. Kiedyś ktoś porównał to do nakładania kalek w maszynie drukarskiej dopiero nałożenie wszystkich da cały klarowny i jasny obraz. Taki właśnie system odsłon jest użyty w Objawieniu. Poza tym, są tacy, którzy okłamują twierdząc, że proroctwo opisuje tylko i wyłącznie wydarzenia przyszłe i nie wspomina o przeszłości czy teraźniejszości opisującego je proroka. Prawda jest jednak inna bardzo wiele proroctw jest „zakotwiczona” w teraźniejszości autora, czasem odwołuje się do przeszłości i jest to element w Biblii powszechnie znany. Księga Objawienia jest księgą „zakotwiczoną” w ówczesnych pisarzowi (Janowi) wydarzeniach.

Takie zakotwiczenie, jest nam już dobrze znane z innych ksiąg proroczych takich, jak na przykład księga Ezechiela, księga Daniela, gdzie w proroctwie dotyczącym snu Nebukadnesara. Daniel przyznaje „Ty królu jesteś głową ze złota”. Znaczy to, że proroctwo „o posągu” rozpoczynało się od wydarzeń, które dotyczyły zbudowanego przez Nebukanesara królestwa, czyli sytuacji już dokonanej.
Analogiczną sytuację obserwujemy w Objawieniu, tyczy się to, nie tylko przekazywanych przez Isusa informacjom dla zborów, ale również początkowych wydarzeń dotyczących tego proroctwa.

Przede wszystkim mówimy tu o śmierci, zmartwychwstaniu, odejściu Isusa do Nieba i objęciu przez Chrystusa władzy królewskiej w Niebie. Zakotwiczonym proroctwem jest również ks. Ezechiela, ona również mówi o zrzuceniu szatana.

Ks. Ezechiela 28
(12) Synu człowieczy, zanuć pieśń żałobną nad królem Tyru i powiedz mu: Tak mówi Wszechmocny Pan: Ty, który byłeś odbiciem doskonałości, pełnym mądrości i skończonego piękna,
(13) Byłeś w Edenie, ogrodzie Bożym; okryciem twoim były wszelakie drogie kamienie: karneol, topaz i jaspis, chryzolit, beryl i onyks, szafir, rubin i szmaragd; ze złota zrobione były twoje bębenki, a twoje ozdoby zrobiono w dniu, gdy zostałeś stworzony.
(14) Obok cheruba, który bronił wstępu, postawiłem cię; byłeś na świętej górze Bożej, przechadzałeś się pośród kamieni ognistych.
(15) Nienagannym byłeś w postępowaniu swoim od dnia, gdy zostałeś stworzony, aż dotąd, gdy odkryto u ciebie niegodziwość.
(16) Przy rozległym swoim handlu napełniłeś swoje wnętrze gwałtem i zgrzeszyłeś. Wtedy to wypędziłem cię z góry Bożej, a cherub, który bronił wstępu, wygubił cię spośród kamieni ognistych.
(17) Twoje serce było wyniosłe z powodu twojej piękności. Zniweczyłeś swoją mądrość skutkiem swojej świetności. Zrzuciłem cię na ziemię; postawiłem cię przed królami, aby się z ciebie naigrawali.
(18) Zbezcześciłeś moją świątynię z powodu mnóstwa swoich win, przy niegodziwym swoim handlu. Dlatego wywiodłem z ciebie ogień i ten cię strawił; obróciłem cię w popiół na ziemi na oczach wszystkich, którzy cię widzieli.
(19) Wszyscy, którzy cię znali pośród ludów, zdumiewali się nad tobą; stałeś się odstraszającym przykładem, przepadłeś na wieki.

 

Jak możemy łatwo zauważyć, to proroctwo mówiące o przyszłych wydarzeniach dotyczących losu szatana „zakotwiczone” jest w dalekiej przeszłości, bowiem opowiada o czasach, kiedy szatan został stworzony, kiedy był jeszcze prawym w swym postępowaniu i o Edenie. Poczym przedstawia przyszłe wydarzenia zrzucenia i zniszczenia szatana.
O „zakotwiczeniu” proroczym ks. Objawienia świadczy wiele;
Po pierwsze werset Objw. 1:19
(Ap 1:19BM) Napisz te rzeczy, któreś widział i które są, i które się dziać mają potem.
( Ap 1:19BW) Napisz więc to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co potem musi się stać
Drugim dowodem „zakotwiczenia” w teraźniejszości pisarza Jana jest odwołanie się Chrystusa do zborów istniejących w danych czasach, które Pan chwali i gani za swoje czynny. ( rozdz. 1- 4). To właśnie w „treści mowy Pana do zborów” Isus poświadcza, że otrzymał władzę Królewską w Niebie. Ap. 3:21
Kolejnym dowodem jest nakaz Chrystusa, by nie pieczętować słów proroctwa tej księgi.

Pieczętowanie pism jest opisane w wielu księgach ST. Zapieczętowanie świadczyło o tym, że nikt nie miał wglądu – nie mógł otworzyć danego pisma oraz pieczętowanie zabezpieczało pismo przed jakąkolwiek zmianą danego tekstu.

Co to oznacza? Gdy Daniel otrzymał proroctwo, Bóg kazał zapieczętować słowa tego proroctwa, ponieważ dotyczyło ono dni przyszłych, Jan nie miał pieczętować słowa, ponieważ jego rozpatrywanie obowiązywało od dnia, kiedy było mu ono objawione. Było to spowodowane tym, że wypełnienie tych słów rozpoczęło się od razu, a dokładnie od dnia wypełnienia się proroctwa Daniela o 70 tygodniach spełnionego na Chrystusie. To oznacza również, że w tym okresie proroctwo Daniela było już wolne od pieczęci. Dlatego Isus umierając na symbolu solarnym – krzyżu mówi ”Dokonało się”. Wszystko się dokonało i rozpoczął się czas końca i Królestwa Chrystusa. Wszystko się dokonało i tylko syn jest prawomocnym Królem.

 

Następnie w Objawieniu czytamy;
(Obw.j 5:,5) A ja bardzo płakałem, że nikt nie znalazł się godzien, by księgę otworzyć ani na nią patrzeć. 5 I mówi do mnie jeden ze Starców: «Przestań płakać: Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci». 

Werset ten odwołuje się do czasu, kiedy nie było nikogo, kto mógłby otworzyć księgę prawdy, jednak Isus poprzez swoją śmierć i zwycięstwo nad szatanem okazał się godny.
Również początek rozdziału 1 od 9 do 12 dotyczy czasu współczesnego Janowi.
Czy to są już wszystkie wydarzenia, które tyczą się „zakotwiczenia” księgi objawienia w teraźniejszości Jana? Sprawdźmy.
Oto Chrystus mówi o sobie tak;
Objaw. 1:17,18 „…Jam jest Pierwszy i Ostatni i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani”.

(Objaw. 3: 21) „Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie.” 

 

Mamy tu, potwierdzenie naszego Mesjasza, co do Jego zmartwychwstania i objęcia władzy w niebie, gdzie zasiadł przy swoim Ojcu na Jego tronie. Słowa te, wypowiada Isus do zborów w I wieku i informuje je, że zasiadł na Bożym tronie. Poczym wielokrotnie poświadcza, że słowa te są prawdziwe i pewne.
A co wiemy o diable – smoku?
(Obwj: 12: 3)” I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. 4 I ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię.”

Objawienie jest opisane starotestamentowymi symbolami- znakami;
Objw. 1:1 Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem, a On wysławszy swojego anioła oznajmił przez niego za pomocą znaków słudze swojemu Janowi. „
Wielu interpretatorów Objawienia popełnia wiele błędów w odczytywaniu tych znaków, jednak, co do znaku smoka nie ma żadnych wątpliwości.
Smok jest symbolem szatana.

Powyższy werset informuje nas o tym, że szatan pociągnął za sobą trzecią część aniołów, które zwiódł. Wraz z nimi zostali oni zrzuceni na ziemię a smok swój atak skierował w stronę niewiasty.

Temat zrzucenia szatana, jest tematem trudnym- przez utrwalenie błędnych poglądów i wymagającym dogłębnej analizy ale sama analiza prowadzi do klarownych i jednoznacznych wniosków.

Biblia mówi nam, że Chrystus objął panowanie w niebie, jednak dokonał tego, po tym, gdy szatan z nieba został wyrzucony.
Należy przy tym temacie zaznaczyć, że szatan przeciwstawiając się Bogu utracił swoją pierwotną pozycję oraz ze względu na kwestię sporną wynikłą w raju otrzymał dostęp do Ziemi. Mamy potwierdzenie tego m/in. w księdze Hioba oraz przy kuszeniu Chrystusa przez szatana, gdzie oferuje Isusowi oddanie wszystkich królestw ziemi za jeden pokłon.

Musimy, zatem przeanalizować dwie nierozłączne kwestie:
– Sam fakt zrzucenia szatana
– Objęcie władzy przez Mesjasza
Z księgi objawienia dowiadujemy się, że szatan nie mógł dłużej przebywać w niebie po zwycięstwie Chrystusa, jakie dokonało się w czasie, kiedy to Chrystus oddał swoje życie na krzyżu.

(Objaw. 12 :10) „I usłyszałem donośny głos w niebie, mówiący: Teraz nastało zbawienie i moc, i panowanie Boga naszego, i władztwo Pomazańca jego, gdyż zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem.”
Werset ten jednoznacznie wykazuje nam kolejność wydarzeń.
– Wyrzucenie szatana
– Władztwo Pomazańca

Tu jednak pomija się i nie tłumaczy jeszcze jednej, aczkolwiek bardzo ważnej przegranej. Jest to przegrana szatana z uczniami, przyjaciółmi, Apostołami i uczniami Mesjasza.

Oni to oddali życie za Mesjasza, składając swoje życie za niego.
Daniela 12:7 „To wszystko dokona się, kiedy dobiegnie końca moc niszczyciela świętego narodu”. 
W tych wydarzeniach dokonało się wszystko, co biblia nazywa zmiażdżeniem głowy szatanowi. Ponieważ jego „argumenty” się nie obroniły- przegrał- został osądzony, skazany, wyrzucony z nieba i pozostał jemu krótki czas na 1000 letnie pozbawienie go wolności a po krótkim wypuszczeniu na dokonanie wyroku Jeziora ognia. W tym okresie dokonała się również moc niszczyciela św. narodu.
Wtedy to został wyrzucony z Nieba na Ziemię. Nie zorientował się zbytnio w swej sytuacji ponieważ jak wiemy na Ziemi już bywał ale nigdy nie zostały za nim zaczaśnięte drzwi wejściowe do powrotu przed Boży tron.

(Objw 12:7)” I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. 
I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, 8 ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. 9 I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. „
Oznacza to, że szatan i jego aniołowie nie mają od tej chwili dostępu do nieba. Szatan nie może przychodzić przed oblicze Boga. Nie może już tym samym wypowiadać się przed Bogiem i oskarżać Braci Chrystusa.

12:10” I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym.”

Już nie może ich oskarżać, ponieważ zostały odebrane mu wszelkie argumenty. Po sądzie już nie przeprowadza się mediacji z sądem – oczekuje się na wyrok i karę.
12:11 „A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych – aż do śmierci. „
Naśladowcy i uczniowie Pana dokonali to swoją wiernością i posłuszeństwem dla Mesjasza. Nie powstrzymali się nawet w obliczu śmierci, by świadczyć i zginąć za Isusa.

O tym, że Szatan został zrzucony na Ziemię i tu działa mówi nam sam Mesjasz;

Ap.12:12 ” Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i biada morzu –bo zstąpił do was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że mało ma czasu». „

Ap.2:13 „Wiem, gdzie mieszkasz: tam, gdzie jest tron szatana, a trzymasz się mego imienia i wiary mojej się nie zaparłeś, nawet we dni Antypasa, wiernego świadka mojego, który został zabity u was, tam gdzie mieszka szatan.” 
Ktoś kto ma tron posiada też swoich poddanych – czyli swoje królestwo.

3:9 „Oto Ja ci daję [ludzi] z synagogi szatana, spośród tych, którzy mówią o sobie, że są Żydami – a nie są nimi, lecz kłamią.” 

(Jana 12:31) – „Teraz jest sąd świata tego, teraz władca świata tego wyrzucony będzie na zewnątrz. „

Te słowa wypowiedział Isus do swoich uczniów w Ew. Jana. Oświadczył, że szatan został osądzony oraz, że będzie wyrzucony z nieba.
(Jana 14:30) „Już wiele nie będę mówił z wami, nadchodzi bowiem władca świata, ale nie ma on nic do mnie;”

(Jana 16:11) „O sądzie zaś, gdyż książę tego świata został osądzony.”

Fakt osądzenia szatana potwierdza również powyższy werset.

Jedynym miejscem działania szatana i jego aniołów była wtedy Ziemia.
(Ap 12:9) „I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. „
A jego jedynym celem zabicie świętych najwyższego oraz zwiedzeni- nasianie Konkolu wśród ludzi.
Zanim Chrystus odszedł do ojca zająć swój tron bardzo wiele czasu poświęcił swoim uczniom by przygotować ich na atak szatana. Wspaniale przedstawia to Ew. Jana.
Aby dobrze zrozumieć należy poznać cały jej kontekst. Ze szczególnym zaznaczeniem rozdziału od 11 do 18.
Mamy tam przedstawione duże starania Chrystusa dla przygotowanie swych uczniów na atak szatana oraz przygotowuje ich do tego, co ma się wydarzyć oraz wskazuje On na to, że czasu jest już mało i, że gdy odejdzie światło nastanie ciemność – co historycznie łatwo dostrzegamy.

Pan modli się do Ojca o ochronę dla swoich uczniów i siłę dla nich. Wiedział, co ich czeka i że szatan ich pozabija. Wiedział, że potrzebują wzmocnienia by wytrwać do końca. Wiedział, że celem „ojca kłamstwa jest zniszczenie jego nauki i spowodowanie olbrzymiego odstępstwa. Celem jego ataków padły pierwsze zbory.

Wiemy, że w tym okresie istniało prawdopodobnie około 100 zborów, jednak Isus zwraca się do 7 i tym wykazuje jak wiele zwiedzenia i fałszywych nauczycieli nazbierali. Upomina je i ostrzega oraz chwali za trzymanie się Jego nauki. W ewangelii Jana napomina, by mocno trzymać się Jego słów. Ostrzega, że on jest światłością a on odchodzi a po nim przychodzi książę tego świata i oni staną się jego celem.

Ew. Jana 9:4 „Dopóki jest dzień, a musimy wykonywać dzieła Tego, który Mnie posłał. Nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać. 5 Jak długo jestem na świecie, jestem światłem świata.”

 

Isus wielokrotnie ostrzega przed odrzuceniem Jego słowa:

(Jana 12: 48)  Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym;

(Jana 8: 12) Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.
Mówi to, ponieważ wydarzenia, jakie miały się wydarzyć były najważniejszymi wydarzeniami w historii świata a słowa Isusa ratunkiem i przygotowaniem na apokalipsę. Isus jest światłością ale odchodzi i zostawi swoich uczniów samych wystawionych na zmożony atak szatana.

(Jana 16: 2,3)„Doprawdy, nadchodzi godzina, gdy każdy, kto was zabije, będzie mniemał, że spełnia świętą służbę dla Boga. 3 Ale postąpią tak, gdyż nie poznali ani Ojca, ani mnie”.

(Jana 17: 14, 15 i dalsze)” Ja dałem im twoje słowo, ale świat ich znienawidził, ponieważ nie są częścią świata, tak jak ja nie jestem częścią świata. Nie proszę, żebyś ich zabrał ze świata, ale żebyś czuwał nad nimi z powodu niegodziwca”.

Jana 4:21 Wierz mi, niewiasto: Nadchodzi godzina, gdy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcić Ojca.

(Jana 15: 19) „Gdybyście byli ze świata, świat miłowałby to, co jest jego; że jednak ze świata nie jesteście, ale ja was wybrałem ze świata, dlatego was świat nienawidzi.
Uczniowie Isusa byli jego wybranymi i ukochanymi przyjaciółmi, to im Isus obiecał, że będą z nim współkrólować w niebie. Obiecał, że po nich wróci i ich zabierze żeby byli z nim tam gdzie On jest.
Ale przede wszystkim ostrzegał ich, że cały otaczający świat będzie ich nienawidził.
(16 :33) „To powiedziałem wam, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie, ale ufajcie, Ja zwyciężyłem świat.”

(Jana 12:31) – „Teraz jest sąd świata tego, teraz władca świata tego wyrzucony będzie na zewnątrz. „

(Jana 4:23) „Lecz nadchodzi godzina i teraz jest,„
Przed zmartwychwstaniem Isus oznajmia, że już nadeszła chwila, godzina, kiedy się to wszystko dokona. Widzimy wyraźny nacisk Zbawiciela na bliskość tych wydarzeń – nie wolno nam tych napomnień lekceważyć – należy wziąć je zupełnie na serio. Jego upomnienia co do bliskości czasu były tak wyraźne ponieważ rzeczywiście już nastał ten dzień, dzień wypełnienia się całej misji zbawczej i proroctw. Chrystus pójdzie do nieba, gdzie Ojciec okryje Go chwałą i da mu obiecane miejsce za Jego wierność a szatan zostanie z nieba wyrzucony. Powinniśmy z większą uwagą i bardziej dosłownie podejść do każdego słowa wypowiedzianego przez Pana zwłaszcza, że pojęcie czasów pogan- czyli oddalenie wszystkich proroczych zapowiedzi istniej jedynie w ewangeliach synoptycznych – ani Objawienie , ani Ew. Jana ich nie zawiera. Wiele wskazuje, ze to właśnie w tym czasookresie wypełniła się znaczna część zapowiedzianych wydarzeń, między innymi I zmartwychwstanie ale to kolejny długi temat do rozważań.

(Jana 14:20) „Słyszeliście, że powiedziałem wam: Odchodzę i przychodzę do was. Gdybyście mnie miłowali, to byście się radowali, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest niż Ja.”
Jaki był plan szatana?
Zwieść całą zamieszkaną Ziemię i z przykrością należy uznać, że ten plan został uzyskany. Szatan też miał prześladować niewiastę i jej potomstwo- co też uczynił.

Potem miał zostawić na świecie Bestię, która miała wykonywać jego dzieło, potem miał być uwięziony na 1000 lat. Potem na krótką chwilę wypuszczony by zwieść ludzi od krańców Goga i Magoga.
Skoro Pan powiedział, że jeśli ktoś przejdzie przez pierwsze zmartwychwstanie – nad tym druga śmierć nie ma mocy!!!

To jak można twierdzić, że będziemy w raju z Bogiem żyć 1000 lat a potem Bóg tych którzy zostali już osądzeni i zasłużyli na życie wieczne mają zostać wystawieni na zwiedzenie szatana po raz drugi??

Królestwo Boże miało pierw panować przez 1000 lat w niebie- co też się stało – tylko trzeba na to patrzeć w duchu i prawdzie. Po zabraniu swoich apostołów do nieba, po opieczętowaniu 144 tys i porwaniu ich do nieba zapanował w niebie 1000 królestwo Isusa?

Porównajcie to, z Mateusz 24rodz. i z Marka-opisem końca dni… czyż Chrystus wyliczając te wszystkie wydarzenia mówi, że szatan przy końcu dni zostanie zrzucony?
A dlaczego Isus mówi w Mateusza 24 rozdziale o porwaniu – skoro nie znajdziemy ani jednego zdania na ten temat w Objawieniu, które sam dał?
A jaka jest różnica miedzy czasem końca i końcem czasów, może jednak Isus konkretnie opisał wydarzenia końca I wieku – czyli dopełnienie ks. Daniela?

 

ESTERA