Zbory Boże a Zbory Pawłowe! Kto świadczy prawdę?

2 czerwca 2015 by redoctobermsz 22 Komentarze

Na temat fałszywego „apostoła” Pawła oraz sprzeczności jego nauk z naukami Boga, a co za tym idzie z naukami Mesjasza pisaliśmy bardzo dużo. Część materiałów „pozostała” na innych stronach, ale wyszukiwarka jest w stanie wydobyć ten temat.

Na końcu artykułu podam kilka linków dla ludzi mających otwarty umysł i umiejących w sprawiedliwości osądzić, jaka była rola Pawła. Wiele innych stron – blogów posiada bardzo wartościowe materiały w tym temacie.

Ten artykuł będzie kolejnym „włożeniem kija w mrowisko”, ponieważ wychodzi na jaw coraz więcej dowodów – po raz kolejny przekreślających możliwość Pawłowej pracy na rzecz Królestwa Bożego. Zajmując się tak obszernym materiałem ominęliśmy bardzo ważne argumenty.

Mianowicie, chodzi między innymi o kwestię uznania i przyznania się przez Mesjasza do określonych zborów. O to, co nam powiedział Chrystus na temat tego, kogo on uznał za swoich i kogo zabrał do Nieba ustanawiając współkrólami Królestwa Bożego. Jak również to, co do tej grupy (7 zborów) mówił i co o nich samych mówił; ale zacznijmy od początku;

Moi drodzy proszę wobec powyższego byśmy zaczęli z ogromną powagą słuchać (czytać), co Bóg ma nam do powiedzenia. Czytamy biblię tak, trochę „byle jak” i z głową zawaloną wiedzą pochodzącą od różnego rodzaju religii. Gdybyśmy poszli na spotkanie z jakimś wielkim tego świata to z szacunkiem, powagą, uwagą, rozwagą wsłuchiwalibyśmy się w każde jego słowo – a to tylko zwykły człek. Tu przemawia Stwórca wszechrzeczy!!

Ze szczególną uwagą i rozwagą- ważąc wszystko dokładnie przyjmujmy to życiodajne poselstwo. Co więc mamy przekazane przez Mesjasza już na początku Apokalipsy?

Na marginesie podam tylko, że nie jest prawdą, że to nagle, my w XXI wieku „uwzięliśmy się na Pawła”. Już od pierwszego wieku wzbudzał on „walki” o prawdę a co za tym idzie kontrowersję, spory, prześladowania wśród wierzących. Nie tylko Apostołowie byli przeciw Pawłowi. Przeciw niemu były też zbory Azji oraz „reszta potomstwa” niewiasty, którą prześladował i zabijał szatan. I on był właśnie orężem Pawła, a raczej było to wykonanie planu diabła stąd wielkie wsparcie udzielone przez tego wywalonego anioła – a nie przez któregoś z 7 aniołów zborów. Jak wiemy z Apokalipsy Bóg wiedział, że bestia pociągnie świat za sobą i że prawdy na ziemi nie będzie. Jako dowód na to, że od początku było wiadomo, kim jest Paweł podam, ewangelie Barnaby, ( ewangelię niszczył kościół jeszcze przed soborem nicejskim. Została ona zakazana dekretem Kościołów Zachodnich w 382 roku i przez papieża Innocentego w 465.)Pawłowi sprzeciwiało się wielu Hymenajos i Aleksander,Ariusz, Euzebiusz, Ireneusz, Ebionici i tym podobni uczniowie Mesjasza, broniący wiary zborów, ale przede wszystkim mówiącej wprost o tym, że Paweł był wrogiem nauk Mesjasza i propagatorem fałszywych nauk tj.,m/in. nauka o trójcy.

„Ireneusz nie zgadzał się z Pawłem, którego oskarżał wprowadzenie elementów religii Rzymu i filozofii Platona do pierwotnej nauki Jezusa. Aby podeprzeć swoje poglądy, obszernie cytował Ewangelię Barnaby.”

„Paweł głosił, że prawo w Chrystusie utraciło swoją moc. Nie rozumieli tego przeciwnicy apostoła Pawła, działający w Kościołach Galackich.”

Jak zauważa autor Norman Salomon:

„Z jednej strony, sam Paweł powracał do deklaracji, że prawo Mojżeszowe (którego częścią były zakaz spożywania mięsa uduszonych zwierząt oraz inne przepisy) jest przestarzałe, z drugiej — istniała grupa „żydowskich chrześcijan”, która w pełni zachowywała przykazania Tory i prawdopodobnie do nich należał Jakub; grupa ta funkcjonowała przez pewien czas, potem została zepchnięta na margines przez rozwijające się chrześcijaństwo Pawła, przetrwała jednak przez stulecia, pielęgnując swoją odmienność. Możemy jedynie spekulować, jaka byłaby ich wersja przebiegu powyższej debaty w Jerozolimie, gdyż to nie oni, lecz następcy Pawła napisali Nowy Testament i ukształtowali późniejsze chrześcijaństwo. Historia jest pisana przez zwycięzców, i to w ten sposób, aby uprawomocnić ich interpretację faktów.”

Tak! należy w końcu zrozumieć, że między naukami Chrystusa a chrześcijaństwem Pawła jest przepaść na wagę życia!!! Łukasz w Dziejach Ap. spłycał znaczenie tego konfliktu oraz wpisywał Piotra we współdziałanie z Pawłem, jak się później okaże było to zupełnym kłamstwem. Spór był nieprzejednany a spotkania Piotra z Pawłem, nie miały na celu szukania kompromisu ale wykazanie, że Paweł nie głosi prawdy Bożej. Dla porównania nie trzeba daleko szukać wystarczy w czytać się w list Jakuba a w list Pawła do Rzymian.

– „Uwierzył Abraham Bogu i przyczytano mu to za sprawiedliwość.” przyczytana bywa wiara jego za sprawiedliwość. Jako i Dawid powiada, że błogosławieństwo człowieka jest, któremu Bóg przyczyta sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: Błogosławieni, których odpuszczone są nieprawości, a których zakryte są grzechy

Jakub mówi – „Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie.” Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz — lecz także i złe duchy wierzą i drżą. Chcesz zaś zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezowocna? Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony,

Podałam tylko ten jeden przykład, a jest ich więcej. Chrześcijaństwo Pawłowe pierwszego wieku budowało swą wielkość na zborze Rzymskim, który kwitł ogromnie zanim przybył do nich jakikolwiek Apostoł. Okazuje się nie prawdą, by w Rzymie był Piotr, nie ma co do tego dowodów, jednak nawet tworząc swój zakłamany antychrystusowy kanon popełnili błędy. Dodając treści Pawłowe, nie zauważyli chyba, że nie był on tak błyskotliwy i on jak i jego uczniowie popełnił pewne „wpadki”, które mimo dobrej umiejętności maskowanie się objawiają prawdziwe dzieło Pawła. Po pierwsze świadczą o sporze miedzy uczniami Isusa a Pawłem- mimo, że wyjawianie tego było niezręczne dla Pawła, jednak nie wytrzymywał „ciśnienia”.

2 kor 11:4”Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością. ⁽⁵⁾ Lecz uważam, że ja w niczym nie ustępuję tym arcyapostołom”

Wczytajmy się dokładnie w to co Paweł tu pisze; On zarzuca Koryntowi, że przyjmuje do siebie ARCYAPOSTŁÓW

– Kim są ARCYAPOSOŁOWIE- jak dobrze wiemy są to Apostołowie Baranka, Ci sami którym Mesjasz obiecał współkrólowanie w Niebie.

I czego tu się dowiadujemy od samego Pawła?

– że ci ARCYAPOSTOŁOWIE przynoszą;

– „zwiastowanie innego Isusa” – niż ten, jakiego głosił Paweł. Sam potwierdza, ze on takiego nie zwiastował!

– że przyjęli innego DUCHA – którego od Pawła nie przyjeli- czyli Paweł sam przyznaje, że głosił innego ducha niż Apostołowie.

– inną EWANGELIĘ!!! – rzozumiecie- to co macie w NT. np. Ew. Łukasza – to nie jest ewangelia jaką głosili Apostołowie Baranka!!!

Paweł w jednym zdaniu przyznaje się, że nie ma nic wspólnego z PRAWDZIWYMI UCZNIAMI MESJASZA I Z EWANGELIĄ JAKA ONI GŁOSILI!!!

NIE MA NIC WSPÓLNEGO Z PRAWDĄ I BOGIEM!!!!

Przeczytajcie to sobie jeszcze raz dokładnie- Po co to zrobił? Nie wytrzymywał ciśnienia. A jak każdy psychopata chce się przedstawić. Takie jest zawsze działanie szatana!

2Kor 12:11 bw „Stałem się głupi; wyście mnie do tego zmusili. Wyście bowiem powinni byli mnie polecić. – (ups opierdziel, dobrze, że nie wysłał demona, by ich pobił – jak to zrobił w Efezie) „)Bo w niczym nie ustępowałem owym arcyapostołom, chociaż jestem niczym.”

3:(1) Ponadto, bracia moi, radujcie się w Panu. Pisać do was jedno i to samo nie przykrzy mi się, dla was zaś jest to zabezpieczeniem. (2) Strzeżcie się psów, strzeżcie się złych pracowników, strzeżcie się przesady w obrzezywaniu.

– Jakby ktoś miał wątpliwości to potwierdzam, że to o apostołach i 7 zborach mowa;

Powyższe cytaty Pawła i Jakuba są dowodem, że obaj głosili wzajemnie sprzeczne doktryny, takie różnice miedzy nauka Mesjasza a naukami Pawła, Paweł puentował uniesieniem i podważaniem autorytetu Apostołów. Jak wiemy, ten autorytet Apostołów nie był do podwarzenia, bo był wcześniejsze usankcjonowanie przez Boga i Isusa. Pyza tym jaki kompromis mogli zawrzeć Apostołowie z Pawłem wobec wielobóstwa, bałwochwalstwa i matactwa Pawłowego chrześcijaństwa? Nie było kompromisów, bo Uczniowie mieli większe zrozumienie niż my teraz i nigdy nie negocjowaliby nawet w takich kwestiach! Mamy na to dowód w opisie zboru w Efezie- ocenił i pogonił Antyapostoła – nie było negocjacji!

Chrystus już na początku określił, kogo wybrał… i nie pomoże tu przekłamywanie rzeczywistości, bo końcowy „wyrok” Isusa poświadcza na korzyść Apostołów i 7 zborów. Cóż, więc z tego, że Hieronim (Comment. in Gal 2, 11) wypisywał, że Paweł z Piotrem się nie sprzeczali tylko udawali… skoro w wybranych i współtworzących Królestwo Boże nie ma Pawła i nie ma żadnego ze zborów jakie założył. To z pewnością było powodem trzymania Apokalipsy z dala od kanonu natchnionego.

(Ap Jan 1:1) Objawienie Isusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim…”

To poselstwo zostało fizycznie, jako listy przesłane do siedmiu zborów!

Posiada rzeczywistego i konkretnego adresata!

Ap 1: „To, co widzisz, zapisz w księdze i wyślij do siedmiu zborów:

do Efezu i do Smyrny i do Pergamonu i do Tiatyry i do Sardes i do Filadelfii i do Laodycei.”

Ten przekaz nie jest bezosobowy lub skierowany do ogółu, nie jest posłany w „eter”– pierwsza część Ap. jako list wysłany jest pod wskazany adres i jest zapisany jej adresat.

Ten adres nie jest nasz, a listy w owym czasie były lakowane pieczęcią..

Znaczy to, że listy te wysłane do 7 zborów – były wysłane jak widzimy powyżej od Boga do sług Jego – wers 1:1.

Konkretny adresat!

Nie ma nigdzie wzmianki, by zbory te miały przekazać listy Ap np. zborowi w Koryncie, czy Rzymie. Nie ma żadnego słowa Mesjasza, w którym by dokonał błogosławieństwa dla choćby jednego ze zborów Pawłowych, Isus żadnego z pozostałych zborów np. Rzymu – nigdy nie nazwał sługami Jego.

Proszę byśmy przestali opierać się na baśniach, gdybaniach i wymysłach. Mamy suche fakty i czyste słowa Mesjasza i przestańmy na siłę dopasowywać to do rzeczywistości

, tudzież tworzyć niedorzeczne wyjaśniania po to by, choć w przybliżeniu mogło zgodzić się to z „naukami Pawła”. Nie da się żadnej nauki Boga pogodzić z nauką Pawła, za każdym razem, kiedy ludzie to robią tworzą sfałszowany – nierealny i obrażający obraz Boga. Tego nie da się naciągnąć do stanu wiedzy współczesnego świata Chrześcijańskiego, nie da się pogodzić z pismami, które nie należą do pism natchnionych jakimi są pisma Pawła. Dlaczego tak trudno nam przyjąć prostych słów Mesjasza i powiedzieć – „tak jest jak Mesjasz powiedział!”

Każde słowo Isusa – uznać za pewnik! A wszystko, co z tym sprzeczne – za fałsz!!!

Np. wielu kombinuje z listami do zborów wciskając, że w tym przypadku liczba 7 oznacza całość – wszystkie zbory (tak właśnie próbują zatuszować to że Mesjasz „nie polubił” zborów Pawłowych). Ale to kompletny nonsens ponieważ listy nie stanowią części symboliki objawienia. Po prologu Isus przez Anioła przemawia do realnych istniejących 7 zborów – i określenie ich dokładnymi nazwami i adresami oraz wsparcie się na ich konkretne i rzeczowe fakty z życia lub na określone osoby w Tyc zborach …wyklucza możliwość uogólniania i wykraczania poza te konkretne adresy!!

Ogólniki liczbowe mogą być użyte jedynie w części proroczej wizji.

Musimy być uczciwi – mamy słowo – jako dowód i dokument i analizujmy fakty.

(Psalm 111: 1) Chwalmy Pana. Z całego serca wysławiam Pana w gronie prawych i w zgromadzeniu.

(2) Wielkie są dzieła Pana, Godne badania przez wszystkich, którzy je kochają.

7) Wierność i prawo są dziełami rąk jego, Wszystkie jego nakazy są niezawodne,

(8) Ustanowione na wieki wieków, Pełnione w wierności i prawości.

Pamiętajmy, że pismo nie może być zmienione, prawo Boga nie można wycofać i zmienić – Pismo jest nienaruszalne!!!

Jeżeli ktoś twierdzi, że Mesjasz zmienił prawo i słowo Ojca – nie zna zupełnie ani ST ani natury Boga a już zupełnie nie rozumie, poco przyszedł Syn Boży na Ziemię.

J 10:35 bw „Jeśli nazwał bogami tych, których doszło słowo Boże (a Pismo nie może być naruszone),”

Mesjasz do końca wypełnienia proroctwo Daniela, co niesie za sobą wiele konsekwencji dla Izraela – takich jak ustanie świątyni i darów świątynnych… Należy wiedzieć jedno; Bóg się nie zmienia a Isus nie mógł będąc w jedności z Ojcem podać prawo sprzeczne z charakterem Ojca! Plan Boga co do nas od Raju jest taki sam i nie należy go łączyć z planem Boga względem tamtego Narodu.

Fakty – listy (informacje) od Boga za pośrednictwem Mesjasza, który posłał anioła do 7 zborów (tylko i wyłącznie) a tychże nazywa Sługami swymi!

Co to oznacza?

Nic więcej, jak oficjalne przyznanie się Boga i Mesjasza do tych zborów, jako zaświadczenie, że ci są Jego!

Jednym słowem mówiąc; konkretne działanie Mesjasza, by zapewnić nas, po pierwsze, że wiedza i uczynki nigdy nie straciły swojego znaczenia w oczach Boga, po drugie, że dzięki powyższym czynom Zbawiciel wybrał 7 zborów na godne Królestwa Bożego.

(Ap1:2) „Który dał świadectwo Słowu Bożemu i zwiastowaniu Isusa Chrystusa, wszystkiemu, co w widzeniu oglądał.”

Co nam mówi to Zwiastowanie Chrystusa?

(Ap 1:3) Błogosławiony ten, który czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa i zachowują to, co w nim jest napisane; czas bowiem jest bliski.

Tu znajduje się błogosławieństwo zawarte w prologu, dlatego tyczy się nie tylko zborów, ale wszystkich odbiorców Apokalipsy.

Następne słowa tyczą się do Zborów;

(4) Jan do siedmiu zborów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od tego, który jest i który był, i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem,

– widzimy tu wyrażone błogosławieństwo Boga i 7 duchów opiekujących się tymi zborami dla tych 7 zborów wymienionych literalnie – dlaczego tylko ich?

Ponieważ Isus świadczy i przyznaje się jedynie do tych zborów. Ich uczynki i trzymanie się nauki Mesjasza spowodowały ten wybór.

(5) I od Isusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą nad królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów naszych przez krew swoją,

(6) I uczynił nas rodem królewskim, kapłanami Boga i Ojca swojego, niech będzie chwała i moc na wieki wieków. Niech tak się stanie.

Niewiarygodne świadectwo 3 świadków;

Świadczy o zborach w tym krótkim tekście; BÓG, CHRYSTUS oraz Jan piszący w natchnieniu Ducha Bożego!

Świadcząc przed ludźmi i aniołami przypominał, że Isus w swej dłoni trzyma 7 gwiazd- aniołów tychże zborów!!!

Jan daje świadectwo o tym, że wyżej wymienieni w bliskiej przyszłości staną się współkrólami i kapłanami w świątyni w Niebie. Wie to, od „świadka wiernego”- Chrystusa.

Ale czym jest zbór?

Zbór – ekklesia” = społeczność/zgromadzenie wywołanych” – z, od, na zewnątrz lub dosł. staropol. „zwołanie„+ „kanew” – wołam co oznacza- społeczność wywołanych ze świata !

Dokładnie tak określa Mesjasz swych uczniów po ostatniej wieczerzy, gdy modli się o nich do Ojca.
Dalsza część jest opisem i potwierdzeniem powyższego;

(Ap 1:20) Co do tajemnicy siedmiu gwiazd, które widziałeś w prawej dłoni mojej, i siedmiu złotych świeczników: siedem gwiazd, to aniołowie siedmiu zborów a siedem świeczników, to siedem zborów.

7 ZBORÓW UZNAYCH PRZEZ CHRYSTUSA

• Efez
• Smyrna
• Pergamon
• Tiatyra
• Sardes
• Filadelfia
• Laodycea,

Zaznaczyłam Efez, ponieważ chcę zwrócić uwagę na ważny fakt z jego historii.

Czy zbory uznane przez Boga są tymi, w których posługę swą, naukę i „prawdę” głosił Paweł?

Twierdzi się, że Paweł z Tarsu był rzekomym „założycielem”- „ojcem” lub/i odwiedzającym nauczycielem w tych gminach chrześcijańskich;

W Jerozolimie

, Damaszku, (baza wypraw misyjnych Pawła z Tarsu)

Antiochii

Filippi,

Efezie,

Koryncie,

Tesalonice

Rzymie,

Galacji,

Salaminie,

Tars,

Triada,

Neapolis,

Ateny,

Cezarea,

Tyr,

Malta, oraz wiele pomniejszych miast łącznie z wyspą Patmos – zanim został tam uwięziony Apostoł Jan.

…”Paweł przybył do Jerozolimy po czym rozpoczął pracę misyjną w diasporze i wśród pogan. Początkowo, w latach 37–38 działał on w Palestynie, następnie w Syrii i Cylicji. Podczas swoich podróży w latach 44–64 lub 67 założył wiele gmin chrześcijańskich, między innymi w Azji Mniejszej, Grecji, na Cyprze czy w Macedonii (Filipii).

„Duże znaczenie dla rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa miały poglądy teologiczne Pawła oraz określone w jego listach (które stanowią istotną część kanonu Nowego Testamentu) zasady doktrynalne i etyczne, które stały się wspólną podstawą wiary chrześcijańskiej, opartej na przewadze łaski nad uczynkami, filozoficznie pojmowanej Miłości nad żydowskim Prawem oraz na kulcie Jezusa …” http://pl.wikipedia.org/wiki/Pierwotne_chrze%C5%9Bcija%C5%84stwo

O …jak to???? Zbory Pawłowe nie znalazły się wśród wybranych zborów Chrystusa?

Ale, dajmy szansę Pawełkowi; co prawda Mesjasz odrzucił wszystkie zbory Pawła i nie poświadczył ich przynależności do Niego, nie dał im zapewnienia, że będą w nim królami i kapłanami w niebie, oraz nie pobłogosławił ich!!!!! Ale mamy tu Efez!

A do Efezu pisał Paweł, kilkukrotnie przebywał w Efezie, wysyłał tam swoich ludzi…a Efez Mesjasz uznał !!!

To dowiedzmy się, za co Mesjasz uznał Efez i co pochwalał w jego postępowaniu!

Objawienie 2:(1)” Do anioła zboru w Efezie napisz: To mówi Ten, który trzyma siedem gwiazd w prawicy swojej, który się przechadza pośród siedmiu złotych świeczników:

(2) Znam uczynki twoje

i trud

, i wytrwałość twoją

, i wiem, że nie możesz ścierpieć złych,

i że doświadczyłeś tych, którzy podają się za apostołów, a nimi nie są, i stwierdziłeś, że są kłamcami.”

Chrystus przeprowadza krótką analizę, którą po rozpatrzeniu; puentuje;

A to analiza zboru w Efezie według Pawła;

1 Kor 9: ⁽²⁾ Jeśli nawet dla innych nie jestem apostołem,

– Paweł potwierdza, że dla innych zborów nie jest Apostołem, że nie znieśli go i nazwali kłamcą i stwierdzili, że nie jest Apostołem.

…to dla was na pewno nim jestem. Wy jesteście pieczęcią mego urzędu apostolskiego w Panu.

– Paweł świadczy, że zbór Koryncie jest świadectwem jego Apostolstwa rzekomo danego od Boga- a więc pytam;

Czy Korynt to zbór, który uznał za swoich sług Mesjasz, czy otrzymali błogosławieństwo od Pana i obietnicę Królewskiego panowanie? – Nie! Wśród adresatów listu Mesjasza nie ma Koryntu i nie ma dla niego w świątyni Boga dodatkowego świecznika- bo on uwierzył Pawłowi, przyjął antychrystusa jakiego głosił.

⁽³⁾ Oto moja obrona wobec tych, którzy wysuwają przeciwko mnie zarzuty.

Kolejny raz Paweł poświadcza, że był atakowany i nie było między zborami Pawłowymi a Bożymi kompromisu jak się nam wciska. Paweł od Apostołów otrzymał prawdę – twierdząc, że to zarzuty.

A co Chrystus uznał za dobrą cechę zboru w Efezie?

(6) Na swoją obronę masz to, że nienawidzisz uczynków nikolaitów, których i ja nienawidzę.

O nikolaitach już pisałam; są to ludzie, którzy wprowadzali wbrew nakazowi Mesjasza, hierarchię w zborach, tworząc jednych ważniejszymi od drugich.

Mesjasz uczniom umył nogi – i tak kazał usługiwać.

^{Jana 13:5)} Potem nalał wody do miednicy, i począł nogi umywać uczniom i ucierać prześcieradłem, którem był przepasany

⁽¹⁴⁾ Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi. ⁽¹⁵⁾ Albowiem dałem wam przykład, byście i wy czynili, jak Ja wam uczyniłem.

Miało to wykazać uniżenie – Nikolaici dali zborom, panów, dostojników i władców; starszych, diakonów, biskupów, papieży itd. Jeden ważniejszy od drugiego, każdy bardziej dostojny od drugiego – czego nadal trzyma się KRK.

Ludzie, którzy uważali się jak Paweł za ważniejszych, pierwszych, za ojców kościoła, resztę członków zborów podporządkowywali, traktując jak plebs.

Jak wiecie ustalanie hierarchii, dodatkowo opartej na strachu przed „mocą” jaką posiadał Paweł było jego priorytetowym zajęciem. Sam często opisywał te sprawy, opisywali to również jego uczniowie np. Dz ap. 14:23 ”A gdy przez wkładanie rąk wyznaczyli im w każdym zborze starszych,..”

1Tm 3:2 pau „Biskupem powinien być człowiek nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, zdolny do nauczania.”

2Kor 8:24 bw „Okażcie im przeto swoją miłość i potwierdźcie przed zborami, żeście chlubą naszą.”

1Kor 9:2 bw „Jeśli dla innych nie jestem apostołem, to jednak dla was nim jestem; wszak pieczęcią apostolstwa mego wy jesteście w Panu.”

Zbór w Efezie to ludzie – w całym zamieszaniu jednak uznani przez Boga za godnych Królestwa. Po przybyciu Pawła z Tarsu w sprawiedliwości osądzili, że ten człowiek – Paweł, jak i jego współpracownicy są fałszywymi apostołami i nazwał ich KŁAMCAMI!!!

Taką relację mamy poświadczoną przez Mesjasza.

Jak wiemy zbór ten prowadził długą walkę z szatańską retoryką Pawła, kilka osób dało się jej zwieść i odeszło za Pawłem. Jednak zbór – jako całość podjął słuszną decyzję – by trzymać się prawa, lecz ta ciągła walka o prawo i o prawdę Chrystusa była powodem ostudzenia ich pierwszej miłości, za co Isus ich upomina. Najważniejszą walkę z szatanem wygrali i osiągnęli Królestwo Boże, ponieważ ich sprzeciwienie się naukom Pawła dało im uznanie w oczach Boga.

Dokładna analiza tego listu Apokalipsy podaje nam sporo danych. Danych od samego Mesjasza; widzimy tu, że zbór ma daną od Boga moc i wiedzę, wytrwałość w swoich przekonaniach i trwaniu przy nauce Chrystusa. Ale zbór ten sprzeciwił się innym poglądom i uczynkom ludzi, którzy próbowali im to błędne myślenie „wcisnąć”. Osądzili te nauki innych na podstawie nauki jaką mieli od Pana i w sprawiedliwości stwierdzili że tamci ludzie to kłamcy, oszuści. Sprzeciwili się im i mieli ich poglądy i uczynki w nienawiści. Zauważmy, że żeby dokonać takiego osądu musieli mieć ugruntowaną na Mesjaszu wiedzę; W tym momencie, kiedy to rozumiemy, straszną staje się świadomość Pawłowej narracji co do chrztu Janowego oraz nakłaniania do przyjęcia chrztu ponownego z rąk Pawła…

Jednak należy zwrócić również uwagę, jak Paweł piszący list do tego zboru wykazuje się wielką rozwagą szukając ich uznania – to świadczy o tym, że zbór ten był trudnym rywalem w rozmowach. Paweł powołując się na Isusa i rzekome jego namaszczenie, podaje im bezsprzeczne oczywiste prawdy, po to by ich kupić i przekonać do siebie, po czym wysyła do nich wilki, które przyjmuje zbór w dobrej wierze a które poczynają głosić inną naukę niż ta którą nauczał Mesjasz.

Ef 2: (15) „On zniósł zakon przykazań i przepisów, aby czyniąc pokój, stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka”.

(16) I pojednać obydwóch z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, zniweczywszy na nim nieprzyjaźń;

Paweł jak rudy lis w pierwszej części listu do Efezjan, przytacza zasługi Isusa, powołując się na jego autorytet i sugerując, że zna tę naukę. Robi to, by potem wciskać im, jego „namaszczone prawo”, by innych nauczać. Twierdził, że Bóg wybrał jego na króla i kapłana powołując się właśnie na obraz świątyni, cytując ST treści używał ich do uśpienia czujności by móc używać ich do manipulowania prawdą i zupełnego zakłamywania misji i roli Chrystusa.

(Efez 1: 4)” W nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości. (5) Przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Isusa Chrystusa według upodobania woli swojej,”

– Tu Paweł świadczy o sobie, jednak, gdy dochodzi do konfrontacji tego świadectwa z świadectwem Mesjasza w Apokalipsie – okazuje się, że i owszem, Bóg przyznaje się do synostwa ale konkretnych osób Apostołów i 7 zborów będących w Azji.

Paweł pisząc do innych zborów pisze o różnych sprawach, krzyczy, napomina, woła o kasę, mówi o darach i mocy i cudach, psioczy na innych, ale pisząc do Efezu wyjątkowo cedzi słowa.

Proszę Was moi drodzy byście bardzo dokładnie przeczytali początek rozdziału drugiego Ap, gdzie Mesjasz analizuje cechy zboru w Efezie, już wcześnie o nich pisałam;

a teraz podam Wam co Paweł pisał o Efezie;

Dzieje Apostolskie 19

Paweł w Efezie

19; Podczas gdy Apollos przebywał w Koryncie, Paweł podróżował przez okoliczne wzgórza i przybył do Efezu, gdzie natknął się na grupę wierzących.

² – Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? – zapytał ich.

– Nawet nie słyszeliśmy o Duchu Świętym! – odpowiedzieli mu.

³ – To jaki chrzest przyjęliście?

– Chrzest Jana Chrzciciela – powiedzieli.

⁴ – Jan zanurzał ludzi w wodzie na znak opamiętania, wzywając ich, aby uwierzyli w Tego, który przyjdzie po nim, czyli w Jezusa – wyjaśnił Paweł.

⁵ Gdy tylko o tym usłyszeli, zaraz dali się zanurzyć w imię Jezusa. ⁶ Paweł położył na nich ręce, a wtedy zstąpił na nich Duch Święty i zaczęli mówić obcymi językami i prorokować. ⁷ A grupa ta liczyła około dwunastu mężczyzn.

Co??? Jak to?

Czyż Mesjasz nie przyjął chrztu od Jana? Czy Chrystus kiedyś nie uznał chrztu jaki od Jana przyjęli Jan Apostoł i Andrzej? Czy nakazał im przyjąć drugi chrzest w jego imię???

– Jakiego zatem Jezusa głosi Paweł?

– Porównując powyższą sytuację z analizą Apokaliptycznego listu Isusa do Efezjan widzimy dokładnie, że Paweł zwiódł 12 osób i „sprzedał” im jakiegoś innego Ducha – a dary jakie im dał, nie były do tej pory w tym świętym zborze w Efezie znane czy praktykowane. Znając jednak takie przypadki dziś – mamy kolejne potwierdzenie, że to nie pochodzi od prawdziwego Mesjasza, że Chrześcijaństwo Pawłowe głosi i naucza jakiegoś ducha w imię jakie nie należy do prawdziwego Syna…stąd te charyzmatyczne „cuda” u katolików i zielonych.

Mesjasz pochwalił Efez w Ap. za trzymanie się Jego nauki.- Nie mieli darów, nie nakładali rąk, nie mieli chrztu w imię Jezusa i nie uznali fałszywego Apostolswa,

To, co przyniósł im Paweł?

Skoro mieli jedynie chrzest Janowy i więcej nie chrzcili, nie mieli darów charyzmatycznych – to świadczy o tym, że to co przyniósł im Paweł nie należało wcześniej ani do praktyk 7 zborów, ani wierzeń, ani zwyczajów!! To co im sprzedał Paweł nie należy do praktyk Chrystusowych!!!

Pokażcie mi jeden chodźmy przypadek, gdzie Apostołowie Baranka nie uznawali chrztu Janowego i chrzcili już ochrzczonych przez Jana – po raz drugi??? A Mesjasz w ogóle nie chrzcił…

Z tej sytuacji, jak i ze słów Isusa do 7 zborów i Ew. Jana– wynika, że żaden ze zborów Bożych nie praktykował rytuałów, cudów, eucharystii i innych Pawłowych praktyk.

Więc o jakim duchu Efez nie słyszał?

Nie słyszał o duchu charyzmatycznych doznań, rzekomych cudów i bezsensownych uniesień. Takiego ducha nigdy nie było, ani w Isusie, ani w żadnych jego naśladowcach.

Żaden z uczniów, ani sam Mesjasz, czy to w Ew. czy w Apokalipsie nie potwierdzał danie takiego ducha!!!

Wręcz przeciwnie, przeczytajcie dokładnie co Mesjasz im nakazuje i za co gani/chwali?

Za trzymanie się JEGO SŁOWA!!! Za wytrwałość, za prawą postawę, za sprawiedliwy osąd…

Isus nie mówił językami, nie doprowadzał się, ani uczniów do jakiś dziwacznych euforii, nie modlił się do Ojca w nieznanym bełkocie, nie praktykował jakiegoś ceremonialnego nakładania rąk. Ufając Apokalipsie i Janowi – nie wypędzał demonów i diabłów, nie nakazał obchodzić „pamiątki”- eucharystii- o tym też pisałam, ale będę wracać do tych wszystkich omawianych myśli.

Pisząc o dniu pięćdziesiątnicy – wynotowałam wam wszystkie zawarte w ST oraz w NT wersety dotyczące Mocy Ducha Bożego – i nigdy i nigdzie, dych Boży nie służył takim praktykom, jakimi posługiwał się Paweł.

A o jakim Duchu mówił Mesjasz??

J 15:26 pau „Kiedy jednak przyjdzie Wspomożyciel, którego Ja poślę wam od Ojca – Duch Prawdy, który pochodzi od Ojca, On będzie świadczył o Mnie.”

Jakiego ducha Pan wyśle? DUCHA PRAWDY!

Jakie jego zadanie? – świadczenie prawdy o Mesjaszu!!!!

Po co? – Bo Paweł przez swoje matactwa przedstawił nam obraz Atychrystusa – jakiegoś zbuntowanego Syna, który przyszedł zmienić prawo, powiedzieć, że to, co wcześniej mówił Bóg jest do poprawki i stworzył jakiś nowy Nikolaicki system oparty na Rzymskim wielobóstwie…

Czy, ludzie mają kisiel zamiast mózgów?

Mam takie wrażenie, gdy patrzę na to, w co ludzie uwierzyli Pawłowi. Pomimo, że Chrystus wielokrotnie powtarzał, że Ojciec i On jedno są, że On przyszedł uświęcić Imię Ojca i wykonać jedynie to, co On jemu nakazał- „nie czynię nic z siebie”, „Ojciec mnie posłał”- czy uważacie, że Bóg wysłał zbawiciela, który miał wywyższyć imię Boga, po to, by ten publicznie powiedział, że to, co wcześniej ustanowił Jego ojciec jest do bani…?

Mesjasz mówił, że uczniowie – (tz.7 zborów ) otrzymają ducha prawdy, a nie ducha fajerwerków!!!

(Pod tym artykułem dołączę artykuł o kłamstwie dnia pięćdziesiątnicy.)

To są słowa Mesjasza o tym jakie miało być działanie ducha; i jedynym w tym „fajerwerkiem” jest wizja Janowa;

J 4:23 bg „Aleć idzie godzina, i teraz jest, gdy prawdziwi chwalcy będą chwalić Ojca w duchu i w prawdzie.”

J 4:24 bg „Bo i Ojciec takowych szuka, którzy by go chwalili. Bóg jest duch, a ci, którzy go chwalą, powinni go chwalić w duchu i w prawdzie.”

J 14:26 bg „Lecz pocieszyciel on, Duch Święty, którego pośle Ojciec w imieniu mojem, onci was nauczy wszystkiego, i przypomni wam wszystko, comkolwiek wam powiedział.”

J 16:8 bw „A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie;”

Jak widzicie – Mesjasz ustawił działanie nasze w duchu prawdy i sprawiedliwości.

A uznanie nasze przez Mesjasza jest oparte na naszych uczynkach; tak jak Abraham musiał swojego jedynego syna położyć pod nóż na ołtarzu, by dać dowód miłości do Boga!

Nie ma żadnego ST proroka, który potwierdzałby charyzmatyczne szaleńcze mówienie językam,i których nie rozumie sam mówca. Nawet Joel mówi jedynie o snach proroczych dotyczących ostatnich dni.

Wróćmy do Pawła i jego pracy misyjnej w Efezie;

^{Dz.Ap. 8} Następnie Paweł poszedł do synagogi i przez trzy miesiące śmiało nauczał w niej o królestwie Bożym. ⁹ Ale niektórzy stawiali opór. Zamiast się opamiętać, publicznie wyśmiewali drogę Pana. (Pawłowego)

– pamiętajmy, że to relacja subiektywna Pawła, zresztą z wieloma nieścisłościami, a być może to zwykła „laurka”. Pamiętajmy, że Paweł ogromnie walczyło uznanie go równym Apostołom. Jak wiemy z listu do Efezjan napisanego przez Pawła, zbór ten stanowili poganie…Paweł przyjeżdża do Efezu szybko „nawraca” 12 osób, czyniąc wielkie cuda i ucieka do synagogi…Nie naucza wśród pogan czy w zborze Efeskim? Przecież sam się chwali jak mu szybko poszło…ale omija zbór i idzie do żydowskiej synagogi…??? Dziwne…

„Paweł odszedł, więc od nich, zabierając ze sobą wierzących.” – czyżby tę wcześniej zwiedzoną 12 osób? – ‘odchodzi z wierzącymi’… Przecież, jak czytaliśmy na początku sam Paweł potwierdza, że zanim on przyszedł, ta właśnie 12- tka była ludźmi wierzącymi w Isusa.

Czytajmy dalej;

Dz.Ap. 19:9 …„Odtąd codziennie przemawiał w szkole Tyrannosa. ¹⁰ Trwało to dwa lata, aż wszyscy mieszkańcy prowincji Azja, zarówno Żydzi, jak i poganie, usłyszeli słowo Pana. ¹¹ A Bóg dokonywał przez Pawła niezwykłych cudów. ¹² Nawet chusty i części jego odzieży kładzione na chorych powodowały uzdrowienie lub uwolnienie od demonów.”

Jak widzimy cały obszar Azji znał nauki Pawła. Co więcej, był świadkiem i obserwatorem ogromnych cudów Pawła o jakich czytamy w Dz.Ap. notabene nie znamy przekazów by Apostołowie szczycili się takimi darami. Łukasz w Dz.Ap. świadczy, że ze strachu zamknęli się w wieczerniku… Musimy przyznać, że niewielkie żniwo w tym regionie dzięki Bogu Paweł zebrał, mając tak ogromne dary…

W rozdziale 20 – dowiemy się że Paweł rzekomo z pośpiechu nie chce iść do Efezu.(?)Tak naprawdę wiedział, że było tam ogromne zamieszanie. Jeśli Efez nazwał go kłamcą i fałszywym apostołem – musiało w nim kipieć od analizy i komentarzy dotyczących jego czynów. Paweł „zawołał”, więc do siebie starszych jakich zwiódł i mówi do nich;”

– czyżby bał się ukamieniowania?

„Bądźcie dla Bożego kościoła tym, kim jest pasterz dla stada. Bóg bowiem kupił kościół płacąc za niego własną krwią.

– jakaś pomyłka? Jedynym pasterzem i bramą dla nas Jest Chrystus, nikt nigdy nie był ustanowiony na Jego następcę, nie było i nie będzie też żadnej innej prawdy czy nauki prócz nauki Ojca i Mesjasza!

^{Paweł dalej; 29 „}Niestety wiem, że po moim odejściu pojawią się wśród was fałszywi nauczyciele, którzy będą jak drapieżne wilki wśród stada. ³⁰ Również niektórzy z was samych porzucą prawdę i zaczną nauczać kłamstw, aby tylko pozyskać zwolenników”.

Powinien raczej powiedzieć; ‘przyjdą do was Apostołowie i szybko wykażą, na podstawie słowa, że jestem kłamcą i oszustem, więc wielu z was porzuci kłamstwo, przyjmie prawdę, będzie jej bronić i ją ogłaszać…Jak widzicie Paweł zachował się jak typowy polityk – odbił piłkę w drugą stronę- Ktoś mu powiedział, że o tym mówił Mesjasz i ten jak polityk który kradnie krzyczy, że kradną inni. Jak wiemy Efez prawidłowo stwierdził kto jest od Boga mimo, że Paweł obiecywał im prócz „cudów” objawienie tajemnic Bożych…

–„ I abym na światło wywiódł tajemny plan, ukryty od wieków w Bogu,” 10) Aby teraz nadziemskie władze i zwierzchności w okręgach niebiańskich poznały przez Kościół różnorodną mądrość Bożą,”

Tak to Paweł, przywłaszczał Janowe objawienie.- Jak wiemy bowiem objawienie tych tajemnic było dane Janowi.

Należy tu zaznaczyć, że nie tylko wielu współczesnych jak i dawnych badaczy kwestionuje tak opisany pobyt Pawła w Efezie. Ale jak wiemy z Apokalipsy kwestionował tego nibyapostoła zbór Efeski i co najważniejsze sam Mesjasz!!!

Przy najdonioślejszej chwili życia Mesjasza – tj. podczas pożegnania Jego z uczniami. Nie działy się cuda i dary. Isus nie mówił językami, ale;

Ew, Jana 17: 8) Albowiem dałem im słowa, które mi dałeś

10) I wszystko moje jest twoje, a twoje jest moje i uwielbiony jestem w nich.

(11) I już nie jestem na świecie, lecz oni są na świecie, a Ja do ciebie idę. Ojcze święty, zachowaj w imieniu twoim tych, których mi dałeś, aby byli jedno, jak my.

Isus prosi o zachowanie uczniów imieniu Boga oraz w jedności.

„ (19) I za nich poświęcam siebie samego, aby i oni byli poświęceni w prawdzie.”

– za nich oddaje życie. Czy ktoś, kto poróżnia syna z ojcem, Apostołów obraża i poniża, nie wprowadza jedności w zbór, ale rozłam, a nawet nie znał Mesjasza mógłby być wysłany przez tego samego Mesjasza o jakim tu czytamy???

Czy Isus tak kochający swoich uczniów proszący Boga, by ich uświęcił, wywyższył i obdarował tą samą chwała, jaką ma Ojciec i Syn – potem miałby ich odrzucić na koszt nienawidzącego Go faryzeusza? Przecież sam Syn powiedział, że świat nie może przyjąć Ducha, bo go nie zna – a Paweł nie był z nich, był właśnie ze świata.

J 17: 14) Ja dałem im słowo twoje, a świat ich znienawidził, ponieważ nie są ze świata, jak Ja nie jestem ze świata.

(15) Nie proszę, abyś ich wziął ze świata, lecz abyś ich zachował od złego.

(16) Nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.

(17) Poświęć ich w prawdzie twojej; słowo twoje jest prawdą.

Wyraźnie Isus mówi BOŻE SŁOWO JEST PRAWDĄ i taki miał być znak jedności między Ojcem, Synem i Apostołami- jedność w myśli, mowie i działaniu.

(Jan 17:21) Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś.

(22) A Ja dałem im chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy.

(25) Ojcze sprawiedliwy! I świat cię nie poznał, lecz Ja cię poznałem i ci poznali, że Ty mnie posłałeś;

(26) I objawiłem im imię twoje, i objawię, aby miłość, którą mnie umiłowałeś, w nich była, i Ja w nich

Mesjasz ogromnie kochał uczniów, a co nam mówi o nich samych;

– że znają prawdę o Bogu

– że mają jedność z Bogiem

– że są wyniesieni do chwały równej chwale Bożej

-że mają objawione imię Boże

– że są jednością…

Czy, zatem Paweł będący z nimi w sporze, mając ich w pogardzie i buntując zbory przeciw nim nazywający ich jakimiś tam „arcyapostołami” mógł być z nimi, z Bogiem i Isusem w jedności?

Czy to, co głosił Paweł mogło być prawdą, skoro prawdę mieli Apostołowie?

Czy Paweł mógł mieć tę samą chwałę z Ojcem, jeśli była ona dana Apostołom?

Czy Paweł głosił jedność Isusa z Ojcem skoro nigdy nie cytował jego, słów, jego nauk?

Czy Paweł został powołany przez Mesjasza, skoro Pan uwierzytelnił 12- tkę a Paweł opowiadając swoje powołanie przeczy sobie i twierdzi, że Isus powołując go cytuje słowa Eurypidesa? Zresztą nie po raz pierwszy Dz.Ap. mówią cytatami z Greckich sztuk, czy filozofów. Z resztą to mu zarzucali pierwsi uczniowie Mesjasza jak pisałam na wstępie.

http://acalyludpowieamen.pl/dlaczego-jezus-cytowal-pawlowi-na-drodze-do-damaszku-greckich-poetow/

Ryc. Rzeźba Pawła w Damaszku.

 

Jest wiele innych niepewnych informacji, co do tych wydarzeń, co do ludzi, jakich Paweł w Efezie pozostawiał. Ten jedyny zapis wyszedł spod pióra Łukasza- ucznia Pawła, on napisał Dz.Ap., Choć są one raczej dziejami Pawła! I nie można im dać wiary w odniesieniu, co do uczniów Pana. Wiemy z listów jak ich oczerniał. Wiemy tez, że zarzuty jego były kłamstwem- ponieważ to poświadcza wobec Apostołów Chrystus w Apokalipsie. Dlatego można śmiało stwierdzić, że pisząc np. o Piotrze, Janie, Jakubie czy Barnabie opisuje sprawy nie tylko w sposób dziwny, niespójny, nigdzie nie poparty, Ale rozumiejąc o czym świadczy Isus w Ap. wiemy, że nie było np. takich sytuacji, żeby Apostołowie między sobą wiedli spory! Mieli spór owszem z sektą Pawła. Nikt nie kwestionuje opowiadań Pawłowych mimo, że żaden z Apostołów nie poparł tych opowiastek. Bowiem pisał i Jan i Jakub i pisało wielu innych i nikt nigdy nie potwierdził opowieści Pawła, choć wydają się być to bardzo ważne. Same opowieści o Pawle i jego „darach” są tak wzniosłe jakie nie czynił nawet sam Mesjasz!!! Jak to powiązać z tym co Isus mówił w słowach;

J 13:16 bg „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie jest sługa większy nad pana swego, ani poseł jest większy nad onego, który go posłał.”

Wiele zamieszania wprowadzi dodatkowa analiza Apokryfów i w nich również nie żadnego potwierdzenia do opowiadań Łukasza czy Pawła. Moją ulubioną jest Ew. Nikodema ale ona zaprzecza fantazjom Pawła w zupełności, tak samo listy Barnaby itd. Na tym polu bitwy Pawł pozostał zupełnie sam. Ani nie znał nauk Mesjasza, ani nie cytował Pana, nie był Jego uczniem, nie był też uczniem Jego uczniów. Nikt nie potwierdza jego nawrócenia, nikt nie widział Isusa w chwili powołania, nikt nie potwierdza jego opowiastek a jest wielu, którzy im przeczą np. dowodząc, że Piotra nigdy w Rzymie nie było, że listy pochwalne od Jana – nie są Janowe a i Jan pisząc swoją ewangelie jakoś zapomniał o tak wspaniałym swoim współpracowniku i o nim nie wspomniał…

NO! CUD! Prawie niepokalane poczęcie!

To samo tyczy się synoptyków; pokarzcie mi, bowiem jeden przykład wypędzania demonów w Ew. Jana…

Najważniejszy jest fakt, że ten, który równał się z Chrystusem – Paweł, wszędzie obwieszczający swoje namaszczenie i szczególne błogosławieństwo Isusa, nie zebrał dla niego żadnego ze zborów… A Efez dostaje pochwałę za pogonienie fałszywego Apostoła.

Co jeszcze ważne Paweł najgłośniej się pysznił i nazywał siebie samego Apostołem mimo, że do grona Apostołów Isusa nigdy nie należał i był z nimi w konflikcie, mając do nich wyjątkowo pogardliwy stosunek.

A czy jego kochany zbór w Jerozolimie i Antiochii został przez Zbawiciela uznany?

Czy Mesjasz zrobił dla niego miejsce jako 13 apostała?

Objawienie 21:(14) A mur miasta miał dwanaście kamieni węgielnych, na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka.

A dlaczego, mimo tak „wiekich jego zasług i ogromu pracy” – „Apostoł Narodów”- największa postać powstającego Chrześcijaństwa, gdy wejdziesz na strony Chrześcijańskie i zadasz jakieś pytanie – to zarzucą cię dziś wersetami Pawłowymi. O Pawle jest więcej listów uwierzytelniających w NT niż pism potwierdzających Mesjasza, ojciec Chrześcijaństwa – a jednak nigdy Mesjasz tak wielkiego Pawła nie pochwalił, nie dodał go do dwunastki Królów Niebiańskich, nie wymienił go w treści listów do zborów….a Antypasat wymienił 

Ap 2:13 bg „Znam uczynki twoje i gdzie mieszkasz, to jest, gdzie jest stolica szatańska, a iż trzymasz imię moje i nie zaprzałeś się wiary mojej, i w one dni, w które Antypas, świadek mój wierny, zabity jest u was, gdzie szatan mieszka.”

Stało się tak, ponieważ Paweł rzeczywiście jest ojcem chrześcijaństwa, ale nie jest nim Chrystus, bo Chrystus nie założył żadnej religii – NIE BYŁO TO CELEM JEGO MISJI!!

Mesjasz nie ma nic wspólnego z chrześcijaństwem o czym świadczy nie przyznanie się Isusa przed Bogiem i aniołami do zborów stworzonych przez Pawła, nie miały one również ochrony 7 duchów. A to właśnie z tych zborów Pawłowych – nie Bożych! powstało Chrześcijaństwo. Dobrze przecież znamy historię zboru w Rzymie oraz opisy pierwszych tz. wzniośle soborów Jerozolimskich.

Czy to Chrystus wysłał tych ludzi???

Chrystus przyszedł wypełnić prawo, zakończyć rozliczenie Izraela, a co najważniejsze i wynikające z poprzedniego, założyć nowe królestwo w Niebie, którego my mamy wypatrywać jako Nowego Jeruzalem.

Po zniszczeniu Izraela i świątyni, po ustaniu kultu świątynnego nie trzeba nam żadnej religii do służenia Bogu i Mesjaszowi. To właśnie Isus starał się wyjaśnić swoim uczniom, jak również tłumaczył im, że po Jego odejściu nie będziemy już oddawać Bogu czci w sposób rytualny a w sposób duchowy- prawością i sprawiedliwością!!

Nic innego niż powrót Zbawiciela nie powinno przyciągać naszego wzroku, Nic również innego nie powinno przyciągać naszego słuchu jak tylko SŁOWO ZBAWICIELA. To było powodem, dla którego KRK przez wieki odrzucał Apokalipsę i zabraniał jej czytania.

Ponieważ tu dla wnikliwego słuchacza znajduje się świadectwo o prawdziwym Mesjaszu i o prawdziwych Jego naśladowcach.

Musimy zrozumieć, że po tych wydarzeniach BÓG SAM UŚWIĘCI SWOJE IMIĘ! Chrystus już uświęcił imię Ojca, uświęcili Je uczniowie a teraz wg. obietnicy Bóg Uświęci Siebie Samego!!!

Ez 36:23 bw „Dlatego uświęcę wielkie moje imię, znieważone wśród narodów, bo znieważyliście je wśród nich; i poznają ludy, że Ja jestem Pan – mówi Wszechmocny Pan – gdy na ich oczach okażę się święty wśród was.”

Wszystkie objawione akty apokalipsy w tym analiza stanu zborów odbyły się przed wielkim zgromadzeniem w Niebie. Przypatrują się temu wszyscy aniołowie.

Chrystus dla swoich powołanych zborów przed tym zgromadzeniem powołuje – 7 gwiazd – aniołów tychże zborów, trzyma ich w swej ręce.

Co to oznacza? Te zbory miały nad sobą pieczę duchową, boże namaszczenie.

A określenie „świeczniki” między którymi przechadza się Mesjasz to właśnie te zbory

Gdybyśmy dobrze znali ST wiedzielibyśmy, że w świątyni Bożej – będącej odbiciem Niebiańskiej Świątyni te zbory były usadowione! (wygląd świątyni).

• Wj 25:37 bg „Uczynisz też siedem lamp jego, i zaświecisz lampy jego, aby świeciły po stronach jego.”

• Wj 37:23 bg „Uczynił też siedem lamp do niego, i nożyczki do nich i kaganki jego ze złota szczerego.”

Ap 4:5 bp „Z tronu wychodzą błyskawice i [słychać] huk gromów, siedem lamp ognistych płonie przed tronem, to jest siedem Duchów Boga.”

http://pl.wikipedia.org/wiki/Menora

Świecznik ten jest świadectwem Boga o tym, że 7 zborów apokalipsy było napełnionych „oliwą” duchem Bożym.

One po odejściu Chrystusa świeciły jeszcze przez krótki czas światłem Bożym, aż do zabrania ich tam gdzie jest Mesjasz.

Bóg od początku świadczył, że namaszczeni słudzy Boży będą zgromadzeni tylko w 7 zborach – wiedział to i Paweł, czy zdawał sobie sprawę dla kogo pracuje? –Co za tym idzie, żaden ze zborów Pawłowych, jak również samo nauczanie Pawła nie miały z prawdą Bożą oraz z samym Bogiem żadnej wspólnoty.

Chrystus przed aniołami zaświadczył a świadectwo Jego jest pewne!

Niestety wiemy, kim jest Paweł;

„Paweł z Tarsu, święty (ok. 8-ok. 67), apostoł, teolog, który odegrał najpoważniejszą rolę w dziejach rozwoju i umacniania chrześcijaństwa”

Wszystkie źródła chrześcijańskie i pozachrześcijańskie podkreślają bezsprzecznie najważniejszą rolę Pawła w szerzeniu chrześcijaństwa.

To prawda, materiał dowodowy, jaki nam pozostał świadczy, że praca Pawła była ponad siły i możliwości ludzkie…

A co z 12 apostołami? Dziwne jest, że nie mamy żadnych dowodów o ogromnym zaangażowaniu dwunastki? Ale mamy najważniejsze poświadczenie Chrystusa, że odziedziczyli Niebiańskie Trony w Niebie… Chrystus mówił nam, co stanie się z Jego uczniami i ze prawda będzie zwyciężona przez szatana. Dz.Ap. nie odnoszą się do Misji Chrystusa.

Wciśnięcie nam Pawła i jego antychrystecznego obrazu Syna Bożego oraz energiczne działanie „cudów” czynionych przez demony oraz ogromne zaangażowanie Pawła, ochrona jaką miał, sprytne tworzenie wizerunku, stworzyły szatańskiego molocha – bestię panoszącą się przez wieki na świecie, nazywaną KRK. Ona to od samego początku wydaje owoc – świadectwa swojej przynależności do diabła- prześladowania, mordy, tortury, wojny, inkwizycje, wyprawy krzyżowe, popieranie Hitlera, działania mafijne, handel ludźmi, pedofilia, złodziejstwo itd. itp. Stąd tyle chrześcijańskiego syfu, bałwochwalstwa i kultów obrazów, krzyży, świętych, Maryjki, usuwania praw Boga dla boga szatana jakie kultywują ci ludzie. Dlaczego tak mocno sprzeciwiam się kojarzenia tych ludzi z wyznawcami Chrystusa – bo to okrutny wielowiekowy fałsz!

Anioł, który przyszedł do Jana zaświadczył w imieniu Boga o prawdziwości SŁOWA BOŻEGO??? Czym jest to „Słowo Boże”?

Poświadczenie anioła dokonuje się na długo przed powstaniem tz. NT, gdzie Paweł rozpisywał się o własnej misji;

1 Kor 9:1 – Czy wy nie jesteście moim dziełem w Panu? ⁽²⁾ Jeśli nawet dla innych nie jestem apostołem, to dla was na pewno nim jestem. Wy jesteście pieczęcią mego urzędu apostolskiego w Panu. ⁽³⁾ Oto moja obrona wobec tych, którzy wysuwają przeciwko mnie zarzuty. – aż ciarki przechodzą!

Z Apokalipsy wiemy, że szatan natychmiast po wyrzuceniu z nieba napadł na zbory Mesjasza. Wielu zamknął w więzienia i pozabijał. ( Już o tym pisałam… Jest to jasno przedstawione w Biblii.) Gdy Bóg zabrał do nieba swych współkróli i kapłanów oraz chłopczyka porodzonego z niewiasty, szatan rzucił się na resztę potomstwa niewiasty. Utworzył na Ziemi swoją Bestię oparta na własnym kłamie, ponieważ wiedział, że za chwilę zostanie zamknięty w otchłani na 1000 lat. No i ta Bestia Pawłowa dołączona do Kanonu, wymieszana z prawdą zniszczyła – zaśmieciła prawdę i rozpowszechniła obrzydliwy kult przesiąknięty starożytnymi bóstwami religii jakie już wcześniej tworzył szatan. Czy kogoś to dziwi, że w ten kanon szatan musiał wcisnąć listy, które nigdy nie były formą używaną w Słowie Bożym? List Pawła i zakłamane prace jego ucznia Łukasza musiały się znaleźć w natchnionych pismach, są bowiem jedynym wylansowanym prawie doskonałym kłamem prowadzącym do ogólnoświatowego zwiedzenia.

Bóg jest prawy i sprawiedliwy i taki jest Isus. Dał prawo i sam temu prawu podlega, żeby móc to sprawdzić sam poddał się pod osąd. I wszystko podlega osadowi. Dokładnie musimy wczytywać się w świadectwa Boże. On wszystko nam dokładnie objaśnił,- objawił nam siebie- Nie ma zwiedzenia bezwarunkowego!!!

Zastanawiacie się dlaczego Bóg dopuścił zwiedzenie!

Bardzo dokładnie to wyjaśnił w ST!

Bóg już wcześniej dopuszczał zwiedzenie;

Jr 14:14 bg „I rzekł Pan do mnie: Fałsz prorokują ci prorocy w imieniu mojem; nie posłałem ich, anim im rozkazał, owszem, anim mówił do nich; widzenie kłamliwe, i wieszczbę, i marność, i kłamstwo serca swego oni wam prorokują.”

Jr 2:8 bg „Kapłani nie rzekli: Gdzież jest Pan? ani ci, którzy się obierają uczeni w zakonie, poznali mię, i pasterze odstąpili odemnie, i prorocy prorokowali przez Baala, i za rzeczami nie użytecznemi chodzili

• Jr 27:15 bg „Nie posłałem ich zaiste, mówi Pan; wszakże oni prorokują w imię moje kłamliwie, abym was zapędził, gdziebyście zginęli, wy i ci prorocy, którzy wam prorokują.”

Zapewnień Boga o tym, że sam człowiek jest wieniec swojego zwiedzenia jest sporo, pisałam i o tym… Jest to konieczne do odsiania ludzi nie kochających i nie szukających Boga.

Ap 22:15 bt4 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.”

Czy rozumiecie jak ważne są te słowa w odniesieniu do tego, o czym tu dziś piszemy?

Załączniki;

http://www.zbawienie.com/apostol-Pawel-6.htm

https://theredbrainbreakerkstian.wordpress.com/category/satanista-pawel-z-tarsu/

http://acalyludpowieamen.pl/dlaczego-jezus-cytowal-pawlowi-na-drodze-do-damaszku-greckich-poetow/

http://wolnamyslchrzescijanska.bloog.pl/id,329763091,title,Ewangelia-Barnaby,index.html?smoybbtticaid=614f52

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1999_6_10.htm

Estera